http://www.pokemon-crystal.aaf.pl

Mam tylko parę uwag:
1. Jest tam parę błędów takich jak np. pomuc a piszę się pomóc .
2. Po kropce robimy spację po "-" robimy spację z dwóch stron w dialogu na początku linijki jedną spację. 
3. Teraz by grać musisz założyć sobie Kp oto link do informacji Klik .
4. Trochę się powtarzają niektóre słowa.

Więc tak Do Poprawy
Spróbuj jeszcze raz tylko załóż KP i wypełnij cały formularz:

[i]
[b]Imię i Nazwisko[/b]:
[b]Wgląd i Opis[/b]:
[b]Profesja[/b]:
[b]Dodatkowa Profesja[/b]:
[b]Charakter[/b]:
[b]Historia[/b]:
[b]Cel[/b]:
[b]Starter[/b]:
[b]Imię[/b]:
[b]Charakter i Historia Statera[/b]:
[b]Towarzysz[/b]:
[b]Rywal[/b]:
[b]Ulubiony Pokemon[/b]:
[b]Znienawidzony Pokemon[/b]:
[b]Ulubiony Typ[/b]:
[b]Znienawidzony Typ[/b]:
[b]Prośby[/b]:
[/i]

A i jeszcze popraw spację gdzie powinny być a masz szansę zostać przyjęty, gdyż mam pomysł na przygodę .

Imię i Nazwisko: Akira Alexander Męczennik Godspell
Wgląd i Opis:
Akira ma białe włosy i zółte włosy nosi zazwyczaj białą z materiału nie krępującego ruchy koszulę i czarne dżinsowe spodnie wykonane z tego samego materiału. Podczas akcji nosi kombinezon bojowy wykonany z kulo odpornego materiału nie krępującego ruchów i poprawiający motorykę ciała .

przód kombinezonu. ten ze kombinezon posiada opcję bojową dzięki której hełm namierza istoty o temperaturze powyżej 10 stopni Celsjusza oraz widzi przez ściany. Posiada także opcję infiltracji dzięki któremu może stać się chwilowo niewidzialny oraz wzmacnia dźwięki do 30 m. małe wybrzuszenie  które się powiększa tam Akira trzyma broń typu karabin.  w rękawicach jest mechanizm wysuwające 30 cm ostrze  oraz wyrzutnie mini granatów i pokeballi.
Profesja: Trener
Dodatkowa Profesja:Dowódca jednostki specjalnej Omega
Charakter:Akira jest lekko myślnym samolubem sam tak twierdzi lecz jeśli trzeba jednak wiedzieć że tak naprawdę Akira taki tylko dla tych których nie zna lecz dla przyjaciół wskoczył by w ogień. Lubi pieniądze chociaż lubi to mało powiedziane. Jego wadą ale bardziej zaletą jest to że jest bardzo uparty.
Historia:Akira  pochodził z małej rodziny w której Ojciec był widziany ras na miesiąc ponieważ pracował w Poke.lab nad jakimś tajnym eksperymentem. dnia 21/12/2003 cały świat został zbombardowany deszczem meteorów które posiadały promieniowanie radioaktywne. Większość tych meteorów uderzyło w miasta lecz kilka z nich zmieniło tor lotu i uderzyło w dom Akiego  na szczęście nikogo nie trafiło ten dzień nazwano "zepsute święta".
Tydzień po tej katastrofie nastąpiło kolejne stadium katastrofy światowej tak zwany "wirus Apokalipsy" przejawiał się on gorączką  i kryształami na ciele. Przez wiele lat szukano lekarstwa na "wirus" lecz nadeszło zbawienie okazało się że  wszystkie dzieci urodzone w 1995 r. są odporne  i z ich krwi stworzono antybiotyk który działał w 87% niestety w wyniku mutanci wirus zaczął tworzyć bestie które były kiedyś pokemonami do tego zadania stworzono jednostkę specjalną składającą się z samego rocznika 1995 tam wylądował Akira i tam dostał ksywkę Alexander męczennik i dostał poka. Teraz jego zadaniem jest zabijanie tych besti.
Rodzina:
Cel: znalezienie doskonałego lekarstwa na wirus
Starter: Sinvy
Imię:---
Charakter i Historia Statera: Został znaleziony w pierwszym stadium wirusa i wyleczony krwią Akiry co go związało z Aki. Jest spokojny i miły ale również waleczny.
Towarzysz:---
Rywal:---
Ulubiony Pokemon:Lucariu
Znienawidzony Pokemon:brak
Ulubiony Typ: Piorun,Dark,Smok
Znienawidzony Typ:brak
Prośby:fajna przygoda

nie pokemonów jest mało a te mutanty trzeba zabijać ;D a i kanto ^^ pokemony które mają 1 stopień zarażenia da się wyleczyć

Imię i Nazwisko: Akuma Seishi
Wgląd i Opis:

Akuma wygląda jak przeciętny dzieciak. Jego twarz nie odbiega od przeciętnej. Ma białe włosy i niebieskie oczy. Jest szczupły i wysportowany. Ma tylko jedną wadę, jest niski. Jego wzrost to 150cm. Ubrany jest w niebieskie szorty i czarny bezrękawnik. Na nogach ma tenisówki. Chłopak zawsze e sobą nosi deskorolkę co pozwala mu szybko przemieszczać się z miasta do miasta.
Profesja: Trener
Dodatkowa Profesja: Poszukiwacz Przygód
Charakter:
Akuma jest spokojny i nie jest agresywny. Próbuje być miły choć mu to nie wychodzi. Gdy coś mu się nie udaje powtarza to do skutku co świadczy o tym, że jest uparty.
Historia:
Akuma urodził się w małym miasteczku. Sam nie wie gdzie to było. Od razu po urodzeniu rodzice oddali go do domu dziecka. Nie mieli pieniędzy, aby utrzymywać dziecko. Akuma wychowywał się pomiędzy sierotami. Choć był samotny to smutek nigdy mu nie doskwierał. Chłopaka polubiła jedna protektorka. Dom dziecka był dobrze wyposażony. Niczego mu nie brakowało. Pewnego dnia na lekcji nauczycielka mówiła o spełnianiu swoich marzeń i o tym żeby nigdy nie dawać za wygraną. Chłopak od małego miał marzenie, aby zostać poszukiwaczem przygód. W jego czasach to był bardzo opłacalny biznes. To były czasy, gdy nie było ani PokeBall'i ani PokeDex'ów. Rok później Dom dziecka został zamknięty. Chociaż niczego nie brakowało mu od środka to od zewnątrz to była ruina. Budynek został zamknięty przez nadzór budowlany. Dzieci nie miały się gdzie podziać, ale Akuma miał plan. Od razu wyruszył w podróż. Gdy pewnego pięknego słonecznego dnia Akuma wstąpił do przydrożnej knajpy ujrzał człowieka, który był dziwnie ubrany. Mężczyzna podszedł do niego i zaczął mówić coś o lesie i o jakimś meteorycie. Coś o tym że w lesie rozbił się meteoryt, a pobliskie zwierzęta zaczęły dziwnie mutować. Bez zastanowienia Akuma ruszył w stronę drzwi. Mężczyzna złapał go za rękę po czym wręczył mu coś. Gdy chłopak wyszedł z pomieszczenia i znalazł się na zewnątrz, popatrzył na to co wręczył mu mężczyzna. Zawiniątko przypominało kulkę z dziwnym przyciskiem na środku. Kulka była czerwono- biała, cała owinięta w jakiś papier. Na papierze była mapa lasu. Chłopak ruszył w tamtą stronę. Gdy znalazł się już w lesie poczuł się dziwnie. Gdy szedł ścieżką wyznaczoną przez mapę znalazł meteoryt wielkości małej wyspy wbity w ziemię. Podszedł do niego i ułupał kawałek. Nagle coś małego i zielonego przeleciało koło niego. W pewnej chwili meteoryt zniknął i został tylko krater. Chłopak nie wiedział o co chodziło. Gdy szedł dalej znalazł się na dziwnej drodze zrobionej z czarnego kamienia. Zdziwił się trochę, ale szedł dalej. Nagle przy drodze znalazł dziwny budynek. - Centrum Pokemon ... - przeczytał. Co to jest?? -  pomyślał. Po paru chwilach wszedł do budynku. Podszedł do kobiety i zapytał Gdzie ja jestem?? - spojrzał na kobietę. Ona spojrzała na niego i zaczęła mówić. Chłopak rozpakował się i powiedział, że nie ma pieniędzy. Siostra Joy ponieważ powiedziała, że tak właśnie się nazywa spojrzała na ekwipunek chłopaka i stwierdziła, że on posiada Pokeball. Po skończeniu pracy zaprowadziła go do profesora Oak'a, aby ten powiedział mu co i jak. Oak powiedział, że jest możliwość, że jednak jestem z przeszłości, a to co mi się stało to był kontakt z Pokemonem o nazwie Celebi. Oak jako profesor Pokemon wytłumaczył mu wszystko o dziwnych stworkach. Akuma pokazał mu kawałek meteorytu za, który Oak mu zapłacił. Akuma pokazał także mu Pokeball. Oak nacisnął guzik i z kulki wyskoczył czarno szary wilko-podobny stworek.
- To jest Poochyena. - powiedział Oak. - To będzie twój starter. - Akuma popatrzył tylko na niego ze zdziwieniem. Profesor mu wszystko wyjaśnił. Wyciągnął tacę na, której leżał PokeDex i pięć pokeball'i. Chłopak pozbierał rzeczy i podziękował profesorowi. Ostatnie tłumaczenia i chłopak opuścił budynek, aby rozpocząć swoją nową podróż ... 
Cel:
Stać się najlepszym trenerem
Starter: Poochyena
Imię: ---
Charakter i Historia Statera:
Poochyena zostałł podarowany Akumie przez dziwnego człowieka z przyszłości.
Jest uparty. Jego wrażliwy węch pozwala mu bezbłędnie wytropić ofiarę.
Towarzysz: ---
Rywal: ---
Ulubiony Pokemon: Abra, Poochyena
Znienawidzony Pokemon: Dragonite
Ulubiony Typ: Ghost Dark
Znienawidzony Typ: Dragon
Prośby: ---

Imię i Nazwisko: Marquille Tkano
Wgląd i Opis:
Drobna budowa i niewielki wzrost Marque dają mylne wrażenie, że jest dziewczynką, z którą można zrobić co się zechce. Nic bardziej mylnego! Kto raz spojrzy w te wielkie, brązowe oczy, jak nic będzie potrzebował koła ratunkowego, by nie zatonąć w nich na dobre. Słodkie, okrągłe rysy, mały nosek i najładniejsze w świcie usteczka gwarantują, że nie łatwo będzie się z nią kłócić. A Marque dobrze, wie, jak wykorzystywać swoje atuty i spoglądać rozkosznie spod równo przyciętej grzywki. Jej krótka, lecz dziewczęca fryzura dopełnia całości. I choć mierzy ledwie 156 centymetrów, z budowy jest raczej chuchrem, rączki ma drobne, a stópki jeszcze mniejsze, zbudowana jest proporcjonalnie. Kobiece kształty ma zarysowane wyraźnie, zwłaszcza wąską talię, która podkreśla jeszcze jej wiotkość, ale i okrągłym biodrom niczego nie brak. Narzekać może jedynie na piersi, które rozmiarem nie zachwycają. Ale przynajmniej mają ładny kształt. Ubiera się dziewczęco ale i wygodnie. Bluzka i krótka spódniczka, a do niej getry, jeśli pora zimna, albo same buty, skoro lato. Obowiązkowo przytłaczająco wielka torba, którą unosi chyba tylko jakimś cudem. No ale jakoś przecież musi nosić ze sobą całe to jedzenie. Ah, zapomniałabym, o najważniejszym. Marque najłatwiej rozpoznać po sztucznych, kocich uszkach, które doczepia sobie do włosów każdego dnia. I nigdy się z nimi nie rozstaje.
Regiony: Kanto
Profesja: Trenrka
Dodatkowa Profesja: kuchareczka
Charakter:
Marque to ciekawa osóbka. Mimo swoich niewielkich gabarytów tryska energią i zapałem do wszystkiego za co się weźmie. Jest niepoprawną optymistką, która na życie spogląda nawet nie przez różowe, a przez całkowicie tęczowe okulary. Niezwykle emocjonalna, ma zdolności empatyczne dzięki czemu łatwo dogaduje się z innymi i łatwo zawiązuje nowe znajomości. Zawsze uśmiechnięta i radosna, zaraża świat swoim entuzjazmem. Ma dobre serducho i lubi pomagać gdy tylko może. Nie jest z resztą w stanie przejść obojętnie obok growlithe'a ze zranioną łapą czy pigey'a ze złamanym skrzydełkiem. Podobnie rzecz ma się z ludźmi. Chętnie pomaga nawet nieznajomym, a gdy widzi przypadki złego traktowania słabszych, agresji albo innych złych uczynków, nie waha się przystąpić do akcji i wziąć spraw w swoje ręce. Umie działać zdecydowanie, improwizować pod wpływem chwili i potrafi zdobyć się na naprawdę odważne gesty. Oczywiście sama też bywa trudna do zniesienia. Trzeba przyznać, że jej emocjonalność jest trochę męcząca, bo z radosnej w ułamku sekundy może stać się zapłakaną dziewczyną, która właśnie przeżywa tragedię jakiejś bajkowej postaci. Niestety jej dobre serce i ufność wobec ludzi i świata idzie w parze z naiwnością, przez którą łatwo ją wykorzystać i zmanipulować, a także zranić. Chyba jednak żadna porażka nie jest w stanie zabić w niej nadziei na lepsze jutro i otwartości wobec świata. Jest wygadana i bezpośrednia, a jej wielką pasją jest gotowanie. Również karmienie innych swoimi wyrobami sprawia jej ogromną przyjemność, czy to ludzi czy pokemonów. Sama też uwielbia jedzenie i smakołyki wszelkiego rodzaju i chyba tylko fakt, że rozpierająca ją energia nie pozwala jej usiedzieć na miejscu sprawia, że wciąż zachowuje swoją drobną figurę i śmiesznie niską wagę.
Historia:
Sama Marque, gdy już zdarzy jej się opowiadać o sobie, jest zawsze przekonana, że jej historia nie wyróżnia się niczym niezwykłym. Urodziła się w Cerulean City i mieszkała w nim wraz z rodziną: mamą, tatą, starszym bratem i Meowth. Jak każde dziecko chodziła najpierw do przedszkola, a potem do szkoły gdzie poznawała pierwsze wiadomości o pokemonach. Wiele też uczył ją jej brat, który sam wyruszył na swoją wyprawę, kiedy Marque miała 7 lat. Regularnie jednak powracał do domu by odwiedzić rodzinę i tarmosić po głowie młodszą siostrzyczkę. Pokazywał jej swoje złapane pokemony i nawet kilka razy zgodził się, żeby przeprowadziła z nim zabawową walkę.
Marquille wyrastała więc całkowicie normalnie. Nie było w jej życiu dramatycznych przygód, bardzo złych ludzi, którzy mordowaliby jej rodzinę i zabierali majątek, nie było jakichś szalonych pokemonów, nie było demonów ani niebezpiecznych, tajnych organizacji. Były za to koleżanki, koledzy, szkoła, wesoły dom, gotowanie z babcią, do której jeździła do Viridian, zabawy z Meowth i pokemonami brata, niewielkie rany, zadrapanie po upadkach na rowerze i marzenia, by kiedyś samemu wyruszyć na własną, wielką Wyprawę, by zwiedzić świat i nauczyć się gotować jeszcze lepiej i jeszcze więcej niesamowitych potraw, o jakich dotychczas słyszała tylko w telewizji.
Nim jednak jeszcze nadszedł jej czas na podróż, Marque nie mogąc się już doczekać wyprawy wzięła sprawy w swoje małe rączki. Będąc u babci na ostatnich, zimowych feriach przed wyruszeniem, Marquille zdecydowała, że sama zdobędzie sobie pokemona, z którym pójdzie w świat. O, nie było to proste zadanie ale zapał i wytrwałość dziewczyny mogłyby chyba przenosić góry wiec z oswojeniem jednego, przyjacielskiego pokemona też sobie poradziły. Zima była tego roku sroga i mroźna, więc mieszkająca na skraju lasu babcia dokarmiała pokemony, którym trudno było znaleźć pożywienie. Wtajemniczona jednak w plan Marque, wyjątkowo nie pomagała w tym roku mieszkającym na niedalekich łąkach ponytom. Tam właśnie wybierała się jej wnuczka, by przy pomocy siana, marchewek, kostek cukru i innych przysmaków zdobyć zaufanie swojego wymarzonego pokemona. I tak też się stało. W kilka tygodni później ponyta pozwoliła jej się dotknąć nie parząc wcale drobnych dłoni Marque. Zaprzyjaźniła się z dziewczyną i nawet gdy minęły mrozy, a przyszła ciepła wiosna i cała trawa na łąkach odrosła bujnie, ponyta zdecydowała się zostać z Marquille i razem z nią wyruszyć w świat!
Cel:
Zwiedzać i poznawać i smakować jedzenie wszędzie i trenować siebie i pokemony i potraw nauczyć się gotować, symfonią smaków podbić świat! Oczywiście zdobywając odznaki i docierając do ligi pokemon!
Starter: Ponyta
Imię: Iskra
Charakter i Historia Statera:
Iskra i Marque poznały się zimą. Dziewczyna zdobyła zaufanie ponyty pomagając jej i karmiąc ją podczas mrozów gdy brakowało pożywienia. W efekcie ponyta przywiązała się do Marquille i zdecydowała się z nią zostać. To wesoła klaczka, pełna energii i niezwykle chętna do galopu. Lubi robić psikusy i bawić się ze swoją panią. Podczas walki jest jednak posłuszna i skupiona, ma serce do walki.
Towarzysz: --- (ale może się pojawić)
Rywal:---
Ulubiony Pokemon: Rapidash, Flygon, Meganium, Lapras, Mareep, Zebstrika, Luxray, Sandslash, Vaporeon, Gardevoir, Mudkip, Shiny Ninetales
Znienawidzony Pokemon: Lileep, Magnemite, Koffing, Beedrill, Jigglypuff, Clefairy, Snorlax, Oddish, Torchic, Whismur, Skitty.
Ulubiony Typ: Ognisty i Wodny
Znienawidzony Typ: nie ma, choć nie przepadam za Robaczym
Prośby: fajnie by było, gdyby mieszała się typowa wędrówka trenerki pokemon, z przygodami związanymi z gotowaniem i poznawaniem nowych potraw. plus ratowanie świata zawsze na czasie

Możemy szybko przemierzyć Kanto i powędrować dalej

Ostatnio edytowany przez Marque (2012-08-01 15:34:11)

Imię i Nazwisko: Mei Imasawa
Wgląd i Opis: No obrazek się jeszcze tworzy, więc na razie dam sam opis :3
Nie jest zbyt wysoka jak na swój wiek (162 cm wzrostu) ani ciężka (48 kg). Posiada czerwone włosy (naturalne, bo farbowane rude są fałszywe :3) i szare oczy, które często skrywa pod czerwonymi soczewkami korygującymi jej niewielką wadę wzroku (na każde oko -0.5). Mimo drobnej budowy ma dosyć rozwinięte gruczoły mleczne... to znaczy, nie owijając w bawełnę, biust.
Ubiera się zaleźnie od pogody. Jesienią i wiosną nosi białą koszulę z długimi rękawami, czarno-buraczkową arafatkę, czarną spódniczkę miniówkę z białymi falbankami u dołu (lol naszło mnie po wizycie w ciuchbudzie *-*) oraz glany.
Latem ubiera się w zwiewną białą tunikę na ramiączkach, krótkie jeansowe spodenki i klapki japonki. Na włosach ma wtedy najczęściej biało-fioletową arafatkę. Zimą natomiast ubiera się tak, by było jej ciepło. W razie zmian pogodowych zwanych opadami, zakłada pelerynę przeciwdeszczową.
Jej fryzura jest zależna od aktualnego humoru. Czasem nosi rozpuszczone półdługie włosy, innym razem układa je przy pomocy żelów i lakierów w fryzurkę stylizowaną na głowę Toxicroaka.
Nie nakłada tapety na twarz, chociaż od czasu do czasu lubi poeksperymentować z różnymi smarowidłami do ust. Szczególnie upodobała sobie różowy błyszczyk i czerwoną szminkę.
Regiony: Hm... Shinou-chihō plus mogłyby się pojawić poboczne wątki w Jōto-chihō ^.^
Profesja: Koordynator
Dodatkowa Profesja: Rysownik
Charakter: Mei nie była zbyt ufna w stosunku do innych, co niekiedy było dobrodziejstwem, ale czasami bywało też przekleństwem. Od zawsze potrafiła godzinami zanudzać swoich przyjaciół nieprzerwanymi monologami, a także lekką dziecinnością, która objawiała się najczęściej w momentach, gdy musiała podejmować poważne decyzje. Miała niesamowity talent do pakowania się w kłopoty.
Po wypadku, jaki miał miejsce na górze Tengan, zmieniła się nie do poznania. Jest bardziej przyjazna w stosunku do spotykanych ludzi, łatwiej jej nawiązać nowe znajomości. Jej super hiper mega długie monologi były większą rzadkością - coraz częściej milczała, a czas pożytkowała w pożyteczny sposób. Zaczęła podejmować rozsądniejsze decyzje. Jedyną rzeczą, która została, był dar do pakowania się w kłopoty, a jedynym minusem tego idealnego charakteru jest jej przestępcza przeszłość i tzw. "reset", jaki nastąpił. Nie ocenia innych po wyglądzie - zresztą, nie robiła tego nigdy.
Mei od zawsze uwielbiała ogień i wszystko, co z nim było związane - od tego niewinnego zainteresowania ludzie nazywali ją Piromanką lub Mars. Oprócz tego ubóstwiała (i nadal to robi) czekoladę w nieograniczonych ilościach oraz błękitnookich chłopców. Nie lubiła i raczej nie polubi jedzenia ryb oraz swojej starszej siostry.
Jej zachowanie w stosunku do innych ludzi jest różne - zależy od osoby. Jeśli człowiek jest przyjazny, to ona odwdzięcza się tym samym - jest uśmiechnięta, miła. W stosunku do osób o złych zamiarach lub ludzi, którzy czymś jej podpadli, jest oschła, ponura, mówi tyle, ile musi.
W stosunku do płci przeciwnej stosuje te same zasady, co powyżej - jedynym wyjątkiem jest Satan, któremu ufa bezgranicznie i wie, że wszelkie sekrety zdeponowane w jego głowie będą bezpieczne.
Poziom inteligencji Mars nie jest znany, jednak sądząc po jej zapale do książek i wszelkich dyskusji, może być nieco wyżej od przeciętnego.
Wœród cech charakteru nie cierpi chciwości, nieokazywania emocji, kłamania, natomiast uwielbia, gdy druga osoba wali prawdę prosto w twarz, jest odważna (nie brawurowa!), potrafi dotrzymać tajemnicy.
Historia: Historia Mei nie jest zbyt pasjonujaca. Urodzila sie w Kannagi, niewielkiej mieścinie we wschodnim Shinou. Na początku wszystko szło znakomicie (włącznie ze wcinaniem produktu o nazwie czekolada), jednak wiadomo, że w końcu musi nadejść ten moment, gdy to, co dobre znika. Pani Imasawa otrzymała bardzo korzystny etat w Kotobuki TV, co poskutkowało rozłamem rodziny, który trwa do dziś... i nie ma końca. Mei nie potrafiła tego wytrzymać, więc gdy tylko skończyła 14 lat, a ojciec podarował jej Nyarmara o miłym imieniu Hope, postanowiła uciec jak najdalej od rodzinnego domu. Zrobiła to w nocy, jednakże nie tylko ona cierpiała tego dnia na bezsenność.
- Mei?! - usłyszała głos swojej siostry... znienawidzonej starszej siostry. Nastolatka zagryzła wargi, nasłuchując kroków, które z każdą chwilą robiło się coraz głośniejsze, a gdy zauważyła znajomą sylwetkę, rzuciła się na nią, zwalając ją twarzą do piaszczystej nawierzchni drogi. Kobieta jęknęła cicho, próbując wstać.
- Dlaczego...? - wykrztusiła zdumiona zachowaniem własnej siostry. Czerwone oczy dziewczyny zabłysły złowrogo w słabej księżycowej poświacie.
- Bo mam dosyć takiego życia - odpowiedziała cicho, po czym podniosła się, otrzepała i ruszyła  drogę.
Minęły dwa tygodnie. Dwa długie tygodnie, w czasie których Mei włóczyła się bez celu po mieście Nagisa. Tęskniła za domem, jednakże nie chciała wracać.
Leżała w ślepym zaułku, osłabiona przez dwudniową głodówkę. Z trudem zauważyła, że ktoś się nad nią pochyla. Nieco starsza od niej dziewczyna w długich fioletowych włosach. Na jej twarzy widniał pogodny uśmieszek.
- Mei Imasawa, prawda? - zapytała, a gdy tylko uzyskała potwierdzenie, klasnęła głośno. - Pójdziesz ze mną, prawda?
Zrobiła to wbrew rozsądkowi.
Kolejne trzy lata strzeliły jak z bicza strzelił. Mei dołączyła do tajemniczego zespołu Galactic jako Mars. Razem z tajemniczą dziewczyną, Junko oraz przystojnym Satanem byli w hierarchi zespołu tuż za przywódcą, Akagim. Przez te trzy lata cała grupa dopuściła się wielu przestępstw, jednak najgorsze miało dopiero nastąpić...

- Mars! - krzyknął zaniepokojony jej zachowaniem Sat, jednak Mei go nie słyszała. Pustym wzrokiem wpatrywała się w oczy Yuxie, jednej z sześciu legend, jakie znajdowały się na szczycie góry Tengan. A ona musiała patrzeć w oczy Yuxie. Z wzajemnością...
Czerwonowłosa osunęła się na ziemię.

Rozejrzała się niepewnie po otoczeniu. Była nad jakimś jeziorkiem, w którym znajdowała się krystalicznie czysta woda. Na gładkiej powierzchni pojawiły się okręgi, gdy rudowłosa siedemnastolatka zanurzyła w chłodnej cieczy ręce.
- Miłe uczucie, co nie? - rozległ się cichy głos jakiegoś chłopaka. Odwróciła się i stanęła oko w oko ze swoim rówieśnikiem ubranym w biały bezrękawnik.
- Ty jesteś...? - zapytała cicho, wzdrygając się na dźwięk swego głosu - znajomego a jednocześnie obcego.
Nie pamiętała nic.
Cel: Odzyskać pamięć, dokopać siostrze w tyłek tak, by się nie pozbierała, odkryć tajemnicę swojej dziwnej amnezji.
Starter: Nyarmar
Imię: Hope
Charakter i Historia Statera: Hope towarzyszy Mei od trzech lat. Dziewczyna dostała ją od ojca. Jest dosyć nieufnym Pokemonem (jedyne wyjątki - Mei i Satan). Jest dosyć poważnym kotem - w końcu tyle czasu spędziła przy niepoważniej osobie. Uwielbia wskakiwać Mei na plecy albo na głowę, jeśli czerwonowłosa jest wyprostowana.
Zdecydowanie należy do typów działających głównie w nocy, jednakże na specjalną prośbę swej ludzkiej partnerki może działać także za dnia.
Towarzysz:
Satan Kobayashi, upierdliwe stworzenie płci brzydszej w wieku 17 lat. Podobnie jak Mei należał w przeszłości do zespołu Galactic, jednak po wydarzeniach z góry Tengan udało mu się uniknąć aresztowania. Teraz pomaga swej koleżance.
Jest dobrze zbudowanym chłopakiem, który nie wystrzelił za bardzo w góre - ale nie jest też karzełkiem (170 cm). Posiada gęste ciemne włosy ufarbowane na jasnoniebieski kolor, które układa w kocie uszy, a oczy błękitne jak bezchmurne niebo. Najczęściej ubiera sie w czarny golf, jasne jeansowe spodnie i glany z niebieskimi sznurówkami.
Jego letni strój to biały bezrękawnik, ciemne jeansowe spodenki i niebieskie sandały (bez skarpet, no co byłby wtedy za obciach!).
Względem innych osób zachowuje sie życzliwie, jednak do nieznajomych podchodzi z pewną rezerwą. W obecnosci przyjaciół jest bardziej otwarty. Potrafi słuchać problemów innych, a czasem nawet coś doradzi.  Niestety czasami potrafi nagle ze swojego pogodnego stanu przejść w stan przypominający apatię, ospałość.
Uwielbia lody truskawkowe i czytanie pasjonujących książek (tzn. takich w stylu Stephena Kinga). Jego Pokemonem jest Gureggru, a dodatkowo planuje zasilić drużynę Casey.
Rywal:
Junko Takeuchi (nie, nie ta seiyuu, Naruciaki :3). Ma 22 lata i podobnie jak Satan i Mei należała kiedyś do zespołu Galactic. Te trzy lata zmieniły ją nieubłagalnie. Stała się nieczuła na wszystko, obojętna na błagalne łzy oraz ból (chociaż ten ostatni odczuwa). Uważa Mei za ciekawy przypadek naukowy, który powinna mieć tylko dla siebie. Jej Pokemoniastym partnerem jest Skutank.
Ruka. Nie wiadomo o nim za wiele, prócz tego, że jest starszy od Mei o sześć lat. Ma kasztanowe półdługie włosy i szare oczy, w których nie ma ani krzty dobroci. Potrafi czytać w myślach innych osób i najwyraźniej jest w jakiś sposób związany z Shironą. Jego partnerem jest Ralts.
Ulubiony Pokemon: Eevee (i wszelkie Eeveeewolucje), Absol, Cyndaquil, Piplup, Torchic, Mudkip, Giratina, Starly i jego ewolki <3 Jest ich więcej, ale nie chce mi się szperać w pamięci.
Znienawidzony Pokemon: Timburr i jego ewolki :< Bleeeeeeeeee
Ulubiony Typ: Ognisty, mroczny, wodny, latający
Znienawidzony Typ: W zasadzie... nie mam. Ale proszę, nie dawaj za dużo robaków T.T
Prośby: Jedna - czy można by w mojej grze używać japońskich nazw miejsc, Pokemonów, postaci (tych, które są wzięte z gier) i przedmiotów? Byłabym wdzięczna

Tiaaa chodzi o Sinnoh i Jotho :3 Co do tego jeziorka - jesli masz na mysli to w ktorym sie znajduje postac w Platynie po zlapaniu/pokonaniu Giratiny -owszem :3
Aha i dziekuje :3

Imię i Nazwisko: Lucius Sulopius
Wygląd i Opis:

Dziewiętnastolatek o dość delikatnej budowie, szczupły, o bystrych oczach. Włosy związane w kucyk. Przeważnie nosi długie szaty, podczas inicjacji otrzymał szatę Maga pierwszego stopnia.
Regiony: Johto i inne
Profesja: trener
Dodatkowa Profesja: mag/esper
Charakter: Lucius jest spokojnym, opanowanym młodzieńcem, bardzo inteligentnym - podczas, gdy większość jego rówieśników bawiła się drewnianymi mieczykami, on wolał siedzieć nad książkami. Jest ambitny, nawet nieco za bardzo - nienawidzi przegrywać i źle znosi porażki, potrafi się wtedy kompletnie załamać. Stara się bezinteresownie pomagać ludziom i Pokemonom.
Historia: kraina, w której przyszedł na świat Lucius, była jednym z małych, rozwijających się księstw. Rządzone przez młodego, zdolnego diuka, państwo prosperowało sprawnie, zagrożone jedynie przez sąsiadujące królestwo, gdzie władzą sprawował ambitny, lecz także przebiegły monarcha, chcący rozszerzyć swe wpływy. Rycerze po obu stronach granicy ostrzyli miecze, ich Pokemonowi partnerzy trenowali - wojna mogła wybuchnąć w każdej chwili.
Lucius miał szczęście być uczniem nadwornego mędrca Nikodema. Dziś taką osobę określić można mianem Medium, Espera lub Psychika, wtedy ludzi pokroju Nikodema nazywano po prostu Magami - studiowali wiedzę tajemną, potrafili rozwinąć umiejętność telekinezy oraz telepatii, a także czuli szczególną więź z Pokemonami posługującymi się mocami umysłowymi - zwłaszcza typu Psychicznego oraz Duchami.
Na taką właśnie osobistość szkolony był młody Lucius. Z ciekawością studiował on opasłe tomy i długie zwoje. Przejawiał duży talent do komunikowania się z Pokemonami Duchami, okazał się być też zdolnym alchemikiem. Nie potrafił jednak rozwinąć swoich mocy psychicznych - każda próba lewitowania choćby najmniejszego przedmiotu kończyła się niepowodzeniem. Dla ambitnego Luciusa to był potężny cios, mistrz Nikodem pocieszał go jednak, twierdząc, że wśród największych Magów było wielu pozbawionych tego typu mocy, lecz okazujących geniusz w innych dziedzinach. Pocieszony tym Lucius zaczął studiować ze zdwojoną siłą.
Nadszedł dzień dziewiętnastych urodzin Luciusa, a wraz z nim - dzień inicjacji i nadania tytułu Maga. Książę wręczył młodzieńcowi szatę i certyfikat, a mistrz Nikodem powierzył mu Pokemona, który miał zostać partnerem świeżo upieczonego Maga. Warto zaznaczyć, że w tych odległych czasach technologia Pokeballi była jeszcze nieznana - Pokemony przebywały cały czas na swobodzie, chociaż chodziły słuchy o ludziach potrafiących pieczętować te niezwykłe stworzenia w artefaktach.
Partnerem Luciusa została samiczka Misdreavusa. Ceremonia jeszcze nie zdążyła się zakończyć, gdy rozległ się dźwięk rogu alarmowego. Wojna w końcu wybuchła, księstwo zostało zaatakowane. Słychać już było dochodzący szczęk stali i ryki walczących Pokemonów, powietrze przeszywał dźwięk pocisków i skrzydeł.
Straż pałacowa nie zdążyła się nawet przygotować, gdy przez okno wleciał egzotycznie wyglądający Pokemon i psychicznym atakiem powalił gwardzistów. Uczepiona go była młodo wyglądająca dziewczyna o długich, kruczoczarnych włosach, odziana w jedwabną szatę czarodziejki. Ta para przybyła tu z pewnością w celu pojmania lub zabicia księcia.
Lucius rozpoznał w atakującym Pokemonie Sigilypha, a w intruzie uchodzącą za geniusza wiedźmę Irinę, którą już od dłuższego czasu uznawał za swoją największą rywalkę. Chłopak i jego Misdreavus byli gotowi do stawienia czoła napastnikom, to miał być ich pierwszy wielki test jako Maga i towarzysza...
Nagle rozległ się ogłuszający ryk. Wszyscy zamarli w bezruchu. Usłyszeli, jak coś potężnego ląduje na zamkowej wieży. Mistrz Nikodem zdążył tylko wykrzyknąć "Dia...!", gdy rozdzierający powietrze ryk rozbrzmiał ze zdwojoną siłą. Rozbłysło oślepiające światło, wszystko się zatrzęsło, Misdreavus przestraszona wtuliła się w Luciusa. Młody Mag stracił przytomność, ryk rozległ się znów...
Powoli zaczął dochodzić do siebie. Znajdował się na łące, nad nim unosił się jego Pokemon, zawodząc ponuro.
Lucius rozejrzał się. Nigdzie nie było Nikodema, Iriny, księcia, żołnierzy... ujrzał w oddali miasto... ale było ono jakieś dziwne... z ogromnymi budynkami... jakby wylądował w innej epoce... Nad jego głową przeleciał śmigłowiec. Początkowo zszokowany i wystraszony, Lucius zrozumiał... że przeniósł się w czasie.
Cel: powrót do swoich czasów i uratowanie księstwa
Starter: Misdreavus
Imię: ---
Charakter i Historia Statera: nawiedzała opuszczoną wieżę, dopóki nie została partnerem Luciusa. W przeciwieństwie do swojego mistrza, kocha psoty i zabawy. Bywa złośliwa, ale gdy nabroi za bardzo, stara się naprawić wyrządzone szkody. Nieco zbyt pewna siebie, ale w razie niebezpieczeństwa woli uciec z płaczem niż walczyć.

Towarzysz:

Imię i nazwisko: Emma Brown
Charakter: miła, uczciwa dziewczyna, bardzo pracowita i sumienna. Lekko nieśmiała, potrafi być jednak nieznośnie uparta i złośliwa, gdy coś ją wkurzy.
Informacje: Emma dosłownie wychowała się w laboratorium - jej ojciec był asystentem prof. Elma w New Bark Town. Dziewczynka zafascynowana była otaczającymi ją maszynami i komputerami. Zaczęła czytać odpowiednie książki, by w przyszłości zostać szanowanym naukowcem. Jej marzeniem stało się zbudowanie wehikułu czasu i podróż do odległych epok. W szkole przylgnęła do niej łatka "kujona", ona jednak nic sobie z tego nie robiła, trzymała się na uboczu i pochłaniała literaturę naukową. W końcu została przyjęta na staż w laboratorium Elma. Na razie jej zadanie ograniczało się do dostarczania Pokedexów i Pokeballi dla świeżo upieczonych trenerów, ale czasami brała też udział w eksperymentach. Potajemnie Emma pracowała nad własnym projektem - naukowym wyjaśnieniem działania mocy psychicznych. Wielu ludzi wciąż łączyło te zdolności z magią, ale młoda laborantka nie wierzyła w te bzdury, sądziła, że istnieje biologiczne podłoże tych zjawisk.
Emma pewnego dnia została wysłana z torbą pełną Pokedexów do Olivine, do przyjaciela prof. Elma. Juz znajdowała się na obrzeżach miasta, gdy rozległ się grzmot. Niebo było czyste, nie mogła to być burza. Emma rozejrzała się - dostrzegła kogoś leżącego na pobliskiej łące, nad nim unosił się jakiś Pokemon. Ukryła się za drzewem i zaczęła obserwować tego dziwnie ubranego osobnika...
Pokemony: Magnemite, Porygon
Profesja: trenerka, asystentka naukowca

Rywal:

Imię i nazwisko: Irina Chernabog
Charakter: cicha i małomówna, stara się nie okazywać uczuć, przedkłada czyny ponad słowa; ambitna, zawsze zdeterminowana i pewna siebie, potrafi być okrutna dla przeciwników i po ich trupach dążyć do celu
Informacje: piękna czarodziejka, której długie, czarne włosy (i nie tylko) zawróciły w głowie niejednemu. Ona jednak wolała przebywać w towarzystwie swoich Pokemonów, a każdego natręta za pomocą telekinezy wrzucała do fosy. Jej moce psychiczne nie miały sobie równych, doskonale panowała nad Pokemonami. Została uznana za geniusza, toteż inicjację czarownicy przeszła już w wieku 15 lat. Już wkrótce pokazała, że zasłużyła na ten tytuł, unieszkodliwiając rozjuszonego Steelixa zagrażającego kopalniom miedzi jednym gestem dłoni.
Wkrótce wyruszyła w podróż na wschód, aby studiować tamtejsze techniki magiczne oraz poznać egzotyczne Pokemony. Zdobywszy nową, cenną wiedzę, powróciła do ojczyzny, gdzie została przyjęta na dwór królewski.
Gdy król podjął decyzję o inwazji na sąsiadujące księstwo, Irina, szukając nowych wrażeń, posłusznie ruszyła na front. Tam otrzymała specjalny rozkaz - miała odstać się do zamku wroga i pojmać księcia, by osłabić morale armii broniącej państwa. Natychmiast wyruszyła wypełnić zadanie, bez problemu dostała się do sali tronowej, gdzie znajdował się książę wraz z osobistą strażą, a także dwaj magowie - sławny mistrz Nikodem i jego młody uczeń Lucius, o którym Irina sporo słyszała. Już miała stanąć z nimi do pojedynku, gdy rozległa się seria ryków... po tym tajemniczym wydarzeniu losy Iriny pozostają nieznane.

Pokemony: Sigilyph, Umbreon
Profesja: mag/esper, zabójczyni
Ulubiony Pokemon: Gyarados
Znienawidzony Pokemon: Arceus
Ulubiony Typ: psychiczny
Znienawidzony Typ: ---
Prośby: trochę tajemnic, trochę mroku, trochę romansu, ogólnie ma być przyjemnie zarówno dla mnie, jak i dla MG