http://www.pokemon-crystal.aaf.pl

Twój nowy Pokemon uśmiechnął się do ciebie zanim zdążyłeś go schować do pokeball'a. Oshawott był wyraźnie bardzo szczęśliwy i radony, że udało mu się wygrać oraz ma nowego kolegę. Migiem znalazł się na twoim ramieniu i powiedział: "Osia oshh (ruszajmy więc)", a następnie czekał, aż wybierzesz kierunek. Zanim zdążyliście wyruszyć do Centrum zorientowałeś się, że robi się dość późno. Wygląda na to, że jest około 17.00-18.00. Musicie czym prędzej wydostać się z ów lasu.

Duchy nie zawsze pojawiają się lasach w nocy. Osiek wyczuł, że ogarnia cię strach. Przez to również zaczął się bać i wskoczył ci na ramię. Umieścił się wygodnie i patrzył przed siebie. Błądziliście dość długo. Robiło się coraz ciemniej i mroczniej. Szelest liści i łamane gałązki wydawały się teraz takie podejrzane. Oshawott zakrył sobie oczka swoimi malutkimi łapkami. Twój zegarek wskazał 21.00, gdy znaleźliście coś niezwykłego. Na środku polany stoi mały, drewniany dom. Jest cały zarośnięty bluszczem i wygląda na dawno opuszczony. Większość okien wybitych, a drzwi stały otworem. Co robisz? Zostajesz tu na noc czy wolisz szwędać się dalej bez celu po lesie?

Dom był w środku cały zagracony. Wszędzie walały się stare przedmioty, typu koła od rowerów, opony, sterty zakurzonych książek, stoliki, połamane krzesła i podarte płótna. Podłoga przykryta była ubraniami, a mianowicie to futrami. Po nakarmieniu Pokemonów stworki poczuły się lepiej, ale nadal są zmęczone po walce. Zwłaszcza Petilil, który przegrał. Może do rana odzyskają trochę sił, ale jednak najlepiej byłoby wybrać się z nimi do Centrum Pokemon i tam wyleczyć. Nie wiesz kiedy, ale bardzo szybko zasnąłeś. Twoi towarzysze również umościli się na miękkim futerku i odpłynęli do krainy snów. Noc przeminęła spokojnie. Nie obudziłeś się ani razu. Dopiero o 7.00 rano, gdy promienie słoneczne zajrzały do środka domu przez rozbite okno udało ci się przebudzić. Czułeś się wypoczęty. Osiek i Petilil również wyglądali lepiej niż wczoraj wieczorem. Minęła chwila i zaczęło wam burczeć w brzuszkach. Chyba trzeba znaleźć coś do jedzenia.

Jeśli możesz to dodaj do podpisu link do swojej KP. Dziękuję ^.^

W podróż ruszyliście o 9.30. Mieliście dużo sił, bo przed chwilą pożywiliście się zdrowym jedzonkiem. Jednak warto czasami zamiast chipsów przekąsić owoc lub warzywko. Oshawott bardzo radosny szedł obok ciebie. Petilil natomiast stwierdził, że schowa się w swoim pokeballu i wyjdzie z niego dopiero, gdy odzyska siły. Tak więc bez zbędnych zakłopotań kroczyliście dumnie w stronę miasteczka. Okazało się, że Centrum jest naprawdę niedaleko. O 10.15 byliście przed budynkiem. Oboje ucieszeni, że dotarliście do celu. Osiek miał nadzieję, że PC będzie w mieście. Niestety była to jedna z nielicznych lecznic, które stoją po prostu gdzieś na pustkowiu z dala od miasta.
- Ossi (trudno) - powiedział zasapany Pokemon i wskoczył ci na ramię. Chyba nie chciał jako pierwszy wejść do środka, więc wolał żebyście zrobili to razem.

Niecałe dwadzieścia minut później wróciła siostra Joy. Położyła pokeballe i spojrzała na Ciebie
- Proszę bardzo, o to twoje pokemony. Poczekaj chwilkę, zaraz ci coś przyniosę - powiedziała i wyszła gdzieś na zaplecze. Wróciła po upływie kilku minut z koszem. W tym koszu było jedzenie - kanapki, ciastka, karma dla pokemonów itp.
- Mam nadzieję, że będzie Ci smakowało - uśmiechnęła się siostra Joy. Do środka weszła grupka ludzi. Byli w dziwnych płaszczach z kapturami. Płaszcze były czarne z niebieskimi wzorami. Mieli zasłonięte twarze. Tylko położyli pokeballe na ladzie i usiedli w poczekalni.

Oshawott wskoczył Ci na ramię i odeszliście w dal od centrum. Jak tak szliście, po około piętnastu minutach zobaczyłeś radiowozy, jadące w kierunku poke-centrum, z którego idziesz. Oznacza to dwie rzeczy. 1. Miałeś rację, że tacy ludzie to kłopoty i należy ich unikać, a 2. to to, że niedaleko jest jakieś miasto, do którego możesz zajść. Przemierzałeś pustkowie, a pogoda Ci nie pomagała. Było coraz bardziej gorąco - niby lepiej, niż deszcz, czy burza, ale upał też przeszkadza, zwłaszcza w długim marszu.

Odpoczywaliście w chłodnym cieniu olbrzymiego, rozległego cienia. Było wspaniale... aż nie podjechał do was radiowóz.
- Uciekajcie stąd! Nic nie wiecie! Musicie się stąd jak najszybciej zmywać! - Krzyczał policjant, który wysiadł z pojazdu. Był on wysoki i dosyć gruby. Miał krótkie czarne włosy, wąsy i brodę. Był czarnoskórym mężczyzną. Jego mundur był koloru ciemnoniebieskiego, a na piersi miał trzy złote gwiazdki.
- No już, zmykajcie! - wyganiał was, wskazując ręką niedaleką wioskę.

Została usunięta twoja KP/Zdecydowałeś się na jej usunięcie? Odpowiedz: Tak/Nie.

- Otóż kręci się tu grupa bandytów. Jest ich bardzo dużo. Tworzą wiele zamieszania - bomby, strzelaniny, pobicia. W pobliskim centrum pokemon podłożyli bombę... - tłumaczył Ci gruby policjant. Wyraźnie był zdenerwowany. - Masz czym dojechać do Havengrad? - zapytał, patrząc na ciebie znad swoich okularów - połówek. Nagle ze stojącego kilka metrów dalej radiowozu, wychylił się drugi gruby, czarnoskóry policjant.
- Harold, pośpiesz się! Nie ma czasu na pogawędki! - Zaczął krzyczeć do swojego partnera z zawodu.
- Chwila! - krzyknął Harold. - Masz czym jechać, czy nie? - zapytał cię stanowczym głosem.

- To wsiadaj do radiowozu! - Krzyknął i szybko siadł po czym odpalił i szybko ruszył. Drugi policjant aż się złapał, widać że bardzo się bał ale nie trzeba się mu dziwić ponieważ jechaliście ponad 120Km/h. Niestety złapaliście gumę, zmienianie koła potrwała około 10-20 minut. Nagle z Poke-ball'sa wyskoczyła Petilil zaczęła bardzo szybko się rozglądać. A w tym czasie mogliście jechać dalej.