http://www.pokemon-crystal.aaf.pl

"Eh, co za dzicz... sądziłem, że ten region jest bardziej cywilizowany" rozważam w myślach "Rzucę okiem na tą zużytą mapę i sprawdzę położenie słońca. Chyba powinienem iść na wschód?"
Powoli zaczynam iść w kierunku, który moim zdaniem może prowadzić do wioski. Zachowuję czujność - zmęczony walką z Rachel Slash nie będzie mógł zbyt sprawnie mnie chronić. Sam też zaczynam odczuwać znużenie... no i głód. Rozglądam się za kępami krzewów - być może będą rosnąć na nich jagody. Zjedzenie czegoś prosto z lasu byłoby co prawda obrazą dla mego wyrafinowanego podniebienia, ale jakoś trzeba sobie radzić - prości ludzie podobno codziennie się nimi zajadają, a nawet używają do leczenia swoich Pokemonów. Posilenie się nimi nieco wzmocniłoby mnie i Slasha.

"No proszę, ścieżka... ta stara mapa nie okazała się jednak bezużyteczna... Może prowadzi do miasteczka?" rozmyślam.
Rozglądam się dookoła, by upewnić się, że nie ma tu nic podejrzanego. Zwracam uwagę na obserwujące mnie Pokemony... ciekawe, co to za gatunki? Pewnie ani to ciekawe, ani niebezpieczne... mimo to sprawdzę Pokedexem.
"Hm... Na pewno się nie mylę, to musi być właściwa droga.  W końcu, co może pójść nie tak?" i kieruję się na nowo odkrytą dróżkę.

"Hm, a ten czego chce?" stwierdzam na widok Pokemona-kota "Nie wygląda na specjalnie silnego, ale w obecnym stanie Slash nie da mu rady. Poczekamy, może się odczepi."
Na widok wieży kościoła odczuwam zadowolenie i ulgę - wreszcie jakaś cząstka cywilizacji w tej dziczy! Ruszę w jej kierunku - nasza drużyna musi poszukać schronienia przed zmrokiem. Przedtem jednak...
Ech, o co chodzi temu Purrlonowi? Odwracam się z rękami w kieszeniach - w jednej mam w pogotowiu pusty Pokeball, w drugiej - Pokeball Slasha, tak na wszelki wypadek.
- Słuchaj mały - zwracam się do Pokemona - nie mam teraz czasu ani ochoty się z tobą cackać, więc postawię sprawę jasno. Masz dwie opcje - albo zmykasz stąd w podskokach, albo idziesz z nami i nie sprawiasz kłopotów. Wybieraj.

- No to witamy w kompanii - mówię do Purrloina. Wyciągam Pokedex w celu zeskanowania Pokemona - swoją drogą ciekawe, czy to samczyk, czy samiczka? Spróbuję go dotknąć, a jeśli pozwoli, usadowię go na ramieniu - stąd kociak będzie miał lepszy widok na otoczenie.
Uch... głód daje mi się we znaki. Lepiej będzie przyspieszyć kroku i jak najszybciej dotrzeć do wieży - może znajdzie się tak jakieś pożywienie? Ale nie wiem, czy wytrzymam... w rezydencji zawsze były porządne, regularne posiłki. Może Purrloin będzie w stanie znaleźć coś do jedzenia?

- Co się dzieje... - myślę na dobrym imieniem dla kota...
- Chester? Ok, od dziś będziesz się nazywać Chester - zwracam się do Purrloina - coś znalazłeś? Prowadź!
Ten Pokemon raczej nie wygląda na takiego, co wyprowadzi mnie na manowce... ruszam za Chesterem.

- Ha, no proszę - odpowiadam usatysfakcjonowany - dołączenie cię do drużyny nie było błędem. Jest z ciebie pożytek, Chester. Dobra robota - chwalę Purrloina.
Teraz pora udać się w końcu do Centrum Pokemon - trzeba przywrócić Slasha do formy. Potem przedstawię mu Chestera - tylko ostrożnie, Pawniard zawsze był zazdrosny, gdy kręciłem się wokół innych Pokemonów, nie jestem pewien, jak zareaguje.
Na razie miasto nie wywiera na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia - ot, kupa domków, ani trochę nie tak okazałych jak mój. Odpoczniemy na razie w Centrum Pokemon, poszukamy hotelu, a nazajutrz poszwendamy się po mieście i poszukamy czegoś ciekawego.

Rozglądam się po Centrum. No cóż, za pięknie to tu nie jest... ktoś się nie zna na aranżacji wnętrz. Mój wzrok kieruję na siostrę Joy - wydaje mi się, że podejrzanie na mnie patrzy. Lepiej będzie zachować niektóre fakty dla siebie, na wszelki wypadek, w końcu Rachel mogła nie dotrzymać słowa...
- Siostro - zwracam się do pielęgniarki - mam tu Pawniarda po walce, proszę doprowadzić go do stanu używalności, jak również rzucić okiem na stan zdrowia tego Purrloina - wskazuję na Chestera.
Wygląda na wykwalifikowaną pielęgniarkę, Pokemony powinny być migiem uzdrowione. Warto byłoby zasięgnąć języka i dowiedzieć się czegoś o okolicy. Warto byłoby też nieco podszkolić moich podopiecznych...
- Jestem... turystą, przyjechałem tu na wakacje. Szukam miejsca, w którym mógłbym odpocząć. Są tu jakieś miejsca godne uwagi, które mógłbym zwiedzić? Dzieje się tu coś ciekawego? Można gdzieś tu łapać lub trenować Pokemony? - zadaję Joy kilka pytań.

Hm, Pole Walki... brzmi interesująco, warto byłoby tam zajrzeć. Na razie jednak trochę odpocznę - jestem zmęczony marszem do przez las. Siadam w poczekalni i czekam na odbiór moich Pokemonów. Przy okazji wodzę wzrokiem po Centrum Pokemon, przyglądam się znajdującym się tu rzeczom, ludziom i Pokemonom. rozglądam się za czymś, co mogłoby mnie zaciekawić.

- Nam nadzieję, że nie sprawiali kłopotów - odpowiadam. Niepokojące zachowanie Purrloina nie uszło mojej uwadze. Może po prostu nie jest przyzwyczajony, w końcu dopiero co wyrwał się z dziczy. Albo nie lubi pielęgniarek...
Odbieram moje Pokemony i opuszczam budynek. Siostra Joy wspominała coś o Polu Walki za Centrum Pokemon, zaciekawiło mnie to i chętnie rzucę na nie okiem. Ale najpierw...
Wypuszczam z Pokeballi Slasha i Chestera.
- I jak Slash, już zdrowy? - zwracam się do Pawniarda - bardzo dobrze. To jest Chester - wskazuję na Purrloina - i jest nowym członkiem naszego zespołu. Chester - poznaj Slasha. Liczę, że się jako tako dogadacie, od dziś jesteście częścią jednej drużyny - zwycięskiej drużyny. Nie wywijajcie żadnych numerów i wygrywajcie dla mnie - Marty'ego Gillmore'a! A teraz, zanim udamy się do hotelu, zobaczymy, czym jest to całe Pole Walki.
Po tej motywującej przemowie udajemy się w kierunku Pola Walki. Obserwuję moje Pokemony i ich zachowanie. Slash bywa zazdrosny, lepiej nieco na niego uważać. No i Chester... coś było nie tak, gdy go odbierałem z Centrum, muszą mieć na niego oko.

----------------------------------------------
P.S. Mój Purrloin jest samcem, o ile dobrze pamiętam

Ostatnio edytowany przez Polus (2012-05-16 11:51:05)

"Hm, no to zobaczmy, jak walczą prostaczki" pomyślałem. Podchodzę do grupki trenerów.
- Organizujecie pojedynki? Pozwolicie, że popatrzymy na najbliższą walkę- zwracam się do nich - jestem pewien, iż ja i moje Pokemony wiele na tym zyskamy. A może ktoś miałby ochotę mnie wyzwać?
Warto będzie przyjrzeć się, jakich strategii i Pokemonów używają ludzie ich pokroju - dzięki temu będę wiedział jak sobie z nimi radzić, no i moje Pokemony będę mogły się czegoś nauczyć.