http://www.pokemon-crystal.aaf.pl

"Ha, taki knypek! Zobaczymy, co potrafi!" drwię z niego w myślach.
- Oh, to fantastycznie. Lubię znać imiona mich przeciwników, raczysz się przedstawić? - zwracam się do chłopaka - ja jestem Marty, i z chęcią przyjmę każde warunki, jakie ustalisz. Ale maksymalnie 2 Pokemony - tylko tyle zabrałem na ten mały spacerek. Więc jak będzie?

Udaję się na przeciwległy koniec Pola. Patrzę prowokująco na Juliana.
"No to zobaczmy, jaki jesteś mocny, panie Julian..."
- 2 na 2? Bardzo proszę. Zaczynajmy więc! - wysyłam do walki moje Pokemony.

Będzie ciekawie... Wydaję komendy:
- Slash, bierzesz na siebie Duosiona, widać, że aż się rwiesz do niego, w końcu to typ psychiczny. Doskocz do niego i użyj kilku Drapnięć. Trzymaj się cały czas blisko niego, w zwarciu Duosion powinien być słabszy od ciebie. I uważaj na Quilavę i jej płomienie.
Chester, osłaniaj Slasha przed Quilavą - sprowokuj ją Warkotem, potem biegaj dookoła niej i częstuj Wściekłym Drapaniem. Jeśli Quilava zanadto zbliży się do Slasha, postaraj się ja odciągnąć, warcząc i drapiąc.

- Ach! Do Pokeballa, Chester! Przynajmniej wyeliminowaliśmy jednego z nich, twoje poświęcenie nie poszło na marne - wycofuję pokonanego Purrloina, po czym rozkazuję Pawniardowi:
- Dobra Slash, zostałeś tylko ty i ten glut. Zaszarżuj na niego, unikając jego ataków dystansowych. Gdy zbliżysz się dostatecznie blisko, Laser w oczy, gdy będzie przez moment nie wiedział co się dzieje, zajdź go od tyłu i atakuj Drapaniem. Jeśli Laser nie podziała - zaatakuj frontalnie, po czym odskok i spróbuj ponownie.
Spoglądam na Duosiona i jego trenera. Nie walczy źle... Ale i tak go pokonam!

- Może się regenerować, będzie to trudniejsze, niż myślałem... Slash, walka dystansowa odpada - musimy przejść na bliski kontakt. Biegnij do niego zygzakiem, unikaj jego ataków i spróbuj łypnąć Laserem. Potem wskocz na Duosiona i przyszpil go do ziemi. Nie daj mu się wyrwać i Drap raz po razie. Jeśli się będzie Odnawiał, ty znów zaatakuj.

- Nie możemy pozwolić mu się zregenerować. Bierz go Slash! Prowokuj go do ataku, żeby nie użył Odnowy. Osłab defensywę Laserem i użyj kombinacji Drapnięć w różne miejsca na jego ciele. Wykorzystaj każde swoje ostrze. Non stop go prowokuj, jeśli trzeba, przyjmij na siebie jego cios, ale jednocześnie wyprowadź własny.
Jeśli mimo to spróbuje Odnowy, Laser i silne Drapanie w sam środek jego ciała, wtedy mamy szanse na krytyczne trafienie i zakończenie tego pojedynku.

- Jesteś już blisko, Slash. Już nawet nie staraj się unikać jego ataków - przyj do przodu. Musisz powstrzymać go przed Odnową - pozbaw go równowagi i podetnij Drapaniem. Gdy będzie na ziemi - dobij serią szybkich Drapnięć. Gdyby się nie udało, - krąż dookoła niego i Drap raz po razie, bądź cały czas w ruchu, tak, by nie mógł się skupić. Nie waż się utracić przewagi. Skończ tą walkę!

- To było oczywiste - odpowiadam, nie wyciągając do niego własnej ręki (tfu, mam dotykać spoconego łapska tego faceta?) - moje Pokemony okazały się po prostu lepsze. Ale przyznaję, byłeś całkiem dobrym przeciwnikiem, chętnie znowu z tobą zawalczę w przyszłości... o ile się odważysz - spoglądam na niego arogancko.
- Slash, jak zwykle dobra robota - Pawniard wraca do swojego Pokeballa. Spoglądam na twarze zgromadzonych i ich reakcje na moje zwycięstwo, a także na pokonanego przeze mnie trenera.
- Obejrzę następna walkę i będę się zbierał, muszę ponownie odwiedzić Centrum Pokemon, a potem udać na spoczynek do hotelu. Jestem tu przejazdem - oznajmiam zgromadzonym - zna ktoś jakieś ciekawe miejsca w okolicy?

Czuję satysfakcję na widok ich reakcji. Udaję, że ich pochlebstwa nie działają na mnie, zachowuje spokój, ignoruję wściekłość trenera i odpowiadam:
- Och, to miłe... obecnie mam przy sobie tylko tę dwójkę, ale myślę o powiększeniu drużyny. Można gdzieś tu spotkać jakieś ciekawe Pokemony? - pytam.

- Jesteś Sander, tak? - zwracam się do chłopaka - mówisz, że Deino uniemożliwia dostanie się do groty? Też mi problem... zaprowadzisz mnie jutro na to miejsce, pokażę tej gadzinie, kto tu rządzi. Teraz muszę iść doprowadzić moją drużynę do porządku oraz udać się na spoczynek... Zmęczyły mnie dzisiejsze ekscesy.
Pozwolę mu być moim przewodnikiem, niech się chłopaczek cieszy... no i sprawdzimy siłę tego całego Deino.
- Kto się nie boi i chce zobaczyć, jak polujemy na Deino, niech się pojawi tutaj z samego rana. Tymczasem żegnam - odchodzę w kierunku Centrum Pokemon z lekko złośliwym uśmiechem na twarzy. Moje Pokemony muszą być na jutro w pełni sił, więc ponownie wchodzę do budynku i kieruję się do Siostry Joy. Poproszę ją, by migiem wyleczyła moich towarzyszy.