http://www.pokemon-crystal.aaf.pl

Znowu ja. Nie dam wam spokoju! xD
---------------------------------------------
MG:
Cóż, dzień jak co dzień. Gorące, letnie przedpołudnie już prawie minęło, zapowiadało się naprawdę gorąco. Twój Dodrio patrzy na dwór z niepokojem, zastanawiając się kiedy będziecie mogli w końcu ruszyć. Oglądałeś właśnie jakiś film sensacyjny, gdy nagle przerwano go wiadomościami
Spiker:
Przerywamy program, by nadać ważny komunikat. Dzisiaj o godzinie 10:25 nad miastem Varshima widziano niezidentyfikowany obiekt latający. Podejrzewamy, że to jakiś nieznany dotąd pokemon, ale nie mamy pewności. Podajemy wygląd obiektu: ogromne skrzydła, przyczepione do humanoidalnego kształtu. Niestety nie wiemy nic więcej, ponieważ obiekt leciał ze słońcem, a więc był widoczny tylko ten kształt. Dziękujemy za wysłuchanie komunikatu
Koniec
Hm, coż za zbieg okoliczności, nieprawdaż?
Yukito:
Natychmiast zerwałem się z fotela, łapiąc mój plecak z rzeczami. Podszedłem do mojego Dodrio, kładąc mu rękę na środkowym łbie
- Czas ruszać, mój przyjacielu. Co ty na to, byśmy się tam wybrali? Może nadal tam jest i uda mi się z nią porozmawiać. Co ty na to? - spytałem, patrząc przez okno na zewnątrz. Hm. Było naprawdę gorąco, a będzie pewnie jeszcze goręcej. Niedobrze. Na pewno Dodrio szybko się zmęczy. Podszedłem do ściany, na której widniała mapa i zacząłem szukać tego miasta. W końcu je znalazłem. Nie było na całe szczęście daleko. Podszedłem więc do drzwi i spojrzałem na Dodrio. Gdy wyszliśmy wsiadam na niego i wołam:
-Lecimy, Dodrio! Do Varshimy
MG:
Tak, miasto było niedaleko, ale w taki upał mógłbyś tam dotrzeć co najmniej za godzinę, by nie przemęczać pokemona. Dodrio spojrzał na ciebie wszystkimi głowami i zgodnie nimi kiwnął. Wyszliście. Gdy twój Dodrio usłyszał komendę zaczął biec. Mijaliście wielu trenerów podążających w tym samym kierunku. Najwidoczniej nie ty jeden chciałeś zobaczyć to zjawisko. Wszyscy prócz ciebie myśleli, że to jakiś pokemon, którego złapanie przyniesie im sławę, lecz ty wiedziałeś, że tak nie jest. Czułeś, że za tym kryje się coś więcej, To nie był twój pierwszy nieudany pościg za tą dziewczyną. Nieraz już goniłeś ją ze swoim pokemonem, lecz zawsze ci się wymykała. Cóż, może teraz będzie inaczej?
Yukito:
Spoglądałem na trenerów z zaciekawieniem mieszającym się z politowaniem. Nie chciało mi się wierzyć, że żadem z nich nie pomyślał nawet, że to nie jest pokemon, a coś innego. Lub ktoś... Ha! Ja wiedziałem, że to mój nieuchwytny anioł, którego szukam już od tak dawna. Rodzice na szczęście przyzwyczaili się do mojej nieobecności w domu. Może to i lepiej. Gdy już ją odnajdę, wrócę do domu. Albo może zacznę zbierać odznaki? Lub może z moim Dodrio zacznę brać udział w wyścigach? Nie wiem. Zobaczymy. Na razie moim celem jest ta kobieta, kimkolwiek jest. Chcę ją zobaczyć na własne oczy, uwierzyć, że nie jest legendą, a faktem. Dopnę swego. Zobaczę ją, może uda mi się z nią porozmawiać. I udowodnię tym, którzy mnie wyśmiewali, że to wszystko prawda!

Szaka-Laka MG:

Był to już zwykły, szary jesienny poranek a twoje włosy są znowu splecione przez ten wiatr w nocy a kukiełki porozrzucane przy drzewie. Nie chciało ci się wstawać, lecz spory głód i ciągle nawoływanie twego Dodrio o posiłek kazał ci natychmiast wstawać. Decydujące było właśnie wtedy, gdy zaczynał wyrywać ci włosy domagając się twego wstawania. Po wstaniu i ogarnięcia plecaka który służył ci jako poduszka na wczorajszą noc i koc który został porwany na jesienne drzewo. Chwyciłeś grzebień by się poczesać i wyjąłeś też przy okazji sucharki oraz masło. Smarowałeś je spokojnie gdy siłą woli poukładać jeszcze oddzielne do swoich pudełek. Pokemon patrzył na ciebie z dosłownie maślanymi oczami gdy lewa i środkowa głowa zajrzała do twojego plecaka rozrzucając kukły w ramach protestu na zjedzenie czegoś. Wnet zaczynałeś już zajadać się swoim sucharkiem z odrobinką masła gdy zobaczyłeś co się stało z tym wszystkim. Dodrio wykorzystał ten moment i wnet chwycił połowę twego śniadania by zaspokoić głód. Byłeś na wielkiej polanie a drzewo przy którym byłeś nawet nie spuściło na ciebie żadnego listka. Pogoda była zachmurzona, a z nieba może niedługo padać tradycyjny, jesienny deszcz.
Yukito Kunisaki:

-Dordio, ty złodzieju znowu zniszczyłeś moje kukły i zjadłeś moje śniadanie, dobrze że Celadon jest już bardzo blisko!-Krzyknąłem prosto w jego łeb by zrozumiał. Dziś nie miałem humoru na jego wybryki, lecz rozumiałem jakie są powody jego zachowania. Uśmiechnąłem się głaszcząc jeden z jego puszysto upierzonych łbów pokemona ptaka strusia. Szybko chwyciłem kolejny suchar i wrzuciłem go do paszczy ptaka by się uspokoił. Sam zadowolę się kolejnym, bez masła bo wszystko muszę oszczędzać. Los zepchnął nas na takie miejsce w jakim jesteśmy, tylko dobrze że przez nasze włóczęgostwo mamy szansę spotkać właśnie nią. Dobrze że mam tą w swego rodzaju moc, tylko by zarabiać na życie. W mieście rozkładam zawsze swój mały przybornik by robić te przedstawienie i zarobić troszeczkę. Kilka małych, złotych monet dają mi szczęście jakby ktoś dawał nam cud świata i bardzo za to dziękuję. Czas się zbierać, więc zacznę obserwować jak poradzą sobie kukły ze sprzątaniem. Skupiam się i skupiam w myślach powtarzając ''Sprzątajcie po mnie, sprzątajcie po mnie...''-I tak myślałem by tylko mi się udało. Powolnym krokiem patrzyłem na kukły wstając i prostując się z ziewnięciem. Pewnie się nie uda, tak więc posprzątać będę musiał po sobie ja. Nie mam szans na bogate życie, ale przecież wszystko może się zmienić. Mama zanim umarła powtarzała o dziewczynie i o tym co może mnie czekać. Może czekać mnie sława, lecz też może czekać mnie porażka jeśli tego nie opanuje. Ruszam do miasta i tam pewno porozkładam swoje rzeczy i zacznę wszystko w kolejnym mieście.

Zastępca Kushiny Szaka-Laka MG:

Miasto nie było wcale tak blisko jak sądziłeś, trzeba było przejść przez długą, leśną drogę. Kukły nie były zbyt silne i ich szmaciane ręce nie mogły unieść takich przeczy jak talerz. Zrobiłeś wszystko sam a w ustach czułeś smak śliny która wzmagała ci brak posiłków i głód z tym związany. Byłeś w istocie włóczęgą, lecz nigdy tak o sobie nie myśleliście. Założyłeś plecak i ruszyłeś złocistą drogą pomiędzy drzewami z pięknym bukietem liści klonów oraz dębów. Złote i czerwone kolory jednak nie były aż tak piękne bo słońce było za chmurami przez co kolorki lekko osłabły bez światła. Wnet poczułeś uderzenie jakby dziobem w swoje krocze co było jednak pomocą strusia. Złapał cię i z podrzutem który był od uderzenia w tą część ciała byś lekko podskoczył i ruszył przed siebie jak oszalały. Głowy były nisko a ty musiałeś trzymać się mocno by nie spaść z niego. Sam nie byłeś na początku schylony i dostałeś dwa razy na lewy policzek i cztery w prawy, no może i kilka razy z liścia w czoło. Korony drzew były coraz niższe i z bólu głosy przytuliłeś ją do jego ciała by tylko szybko przestał. Pewnie znalazł ślad jedzenia i to cię uspokoiło, przecież jakiejś jagody dadzą ci siłę albo jakoś znalazł przejście przez las do miasta. Po chwili zatrzymał się tak gwałtownie że spadłeś w jagody z kolorem czerwonym i zniszczyłeś sobie spodnie wraz z ubraniem. Miałeś teraz irokez z liśćmi i ubranie na styl zombi. Na dodatek poszarpane i  po chwili dobiegły cię odgłosy walki wręcz i krzyk kobiecy. Spojrzałeś, a raczej twój pokemon pchnął twoją głową w krzak który był mały i zobaczyłeś dwie dziewczyny oraz mnóstwo bijących ich agentów zespołu Rocket. Mieli Machopy, a dziewczęta obroniły się resztkami sił ze swymi pokemonami które były Odishem i Ekansem. Pokemony po chwili padły a ty zobaczyłeś przez sekundę taką dziewczynę: <Była piękna i o niej opowiadała ci matka lecz znikła gdy druga z długimi, czarnymi włosami i słabymi rysami twarzy z bladą cerą patrzyła na nią przez swe zielone oczy. Ubrana była podobnie do ciebie, tylko zamiast fioletu był kolor fuksji. Patrzyła na nią z wzrokiem który wręcz mówił sam za siebie by jej nie zostawiała gdy oni znów się zbierały. Ci ludzie chcą ją zabić a chyba z dziesięciu Rocketów i jedna, bezbronna dziewczyna.

Yukito Kunisaki:

-Potrójny Atak mój mały, ocalimy te dwie, a raczej już jedną istotkę.-Powiedziałem spokojnie i opanowanie do mego pokemona. Spojrzałem na mój plecak i zmrużyłem powieki by kukły zaczynały ich straszyć. Ta dziewczyna prawie odebrała mi mowę, była piękna i zdecydowanie muszę się z nią spotkać. Poczułem jak po czole spływa mi pot a ręce zaczynają drżeć. Miałem nadzieje że uda mi się i szybko jakoś uratuję tę dziewczynę. Zaczynałem się jej bać, a dziewczyna miała kłopoty. Obie były piękne, lecz mój pokemon musi z nimi wygrać. Atak ten pokona go a ja strasznie się tego boje. Mogą pokonać mego pokemona gdy nagle olśniło mnie. Ona tu wróci i może uda mi się znów ją zobaczyć albo porozmawiać. To dla mamy która przed śmiercią nadal mówiła mi o tej pięknej, anielskiej istotce. Zaciskam pięści i czekam, w najgorszym scenariuszu zakradam się powoli przez krzaki i skoczą na jednego z nich.
- - - - - - -
Tak, Szakallowi skończyła się wena. Przecież miał być to kawałek i dlatego nie jest to żadna omyłka że wykorzystałem porę jesienną. Po kolejne nikt mi nie pisał ataków więc ok?

Przeczytałam już wasze fragmenty przygód. Piszecie naprawdę ciekawie i byłabym szczęśliwa, gdyby każdy z was odpisywał tak ZAWSZE swoim graczom. Wszystko okaże się w praniu. Wybrałam dwie osoby, które według mnie napisały najbardziej interesująco. Są nimi Koorin i Chris. Do was, moi drodzy gracze należy zagłosowanie. Wybieracie jednego z tych dwóch kandydatów, który waszym zdaniem lepiej spisze się jako Mistrz Gry. Wystarczy napisać tylko "Głosuję na XXX (nick wybranego użytkownika)" lub możecie jeszcze uzasadnić swój wybór. Czas macie do jutra (22.00, przed północą podam wyniki). Powodzenia!!!

Głosuje na Koorina, bo Chris do mnie nie przemawia oraz Chris prowadził mi raz przygodę. X3

Koorin >D

Głosuje na Chrisa. Dlaczego?  Był moim MG na innej stronie, pisał bardzo ciekawie i po 10 linijek, to myślę że mnie nie zawiedzie i dobrze zużytkuje głos.

Wielkie przepraszam Chris bo chociarz przygody macie poziomem dobre to głosuje na korina. Według mnie napisał minimalnie lepiej i często go widuje na forum.

Głos na Chris'a, piszesz ciekawie i z głową itd.

Dobrze. Głosowanie zakończone. O połowę więcej głosów ma Koorin. Takim właśnie sposobem to on wygrywa owe wybory. Idę już przydzielić Ci dział Kushiny. Tylko napisz mi na PW jakiego Pokemona chciałbyś do obrazka działu MG Koorin?