http://www.pokemon-crystal.aaf.pl

Pewnego pięknego dnia przyszedłem do swojej pracy w schronisku dla pokemonów , by zarobić trochę pieniążków . Żeby te pieniądze dostać musiałem trochę się wy silić , a na początku wysiłku musiałem skatalogować wszystkie pokemony , zapisać ich typy , dowiedzieć się jaki mają charakterek oraz dać im swoją cenę . To potrwało dość długo ponieważ wszystkich pokemonów do adopcji było naprawdę bbbaaarrrdddzzzooo dużo . Gdy po dość długim czasie w końcu skończyłem czekało już na mnie kolejne nie łatwe zadanie , a to zadanie to stanie za kasą i obsługiwać wszystkich którzy chcieli adaptować jednego z dużej ilości pokemonów . Sprzedali się między innymi : Togepi , Pidgey , Bulbasaur , Buizel , Panseqe . Po tym wszystkim dostałem taką ilość wynagrodzenia pieniężnego ile mi się należało za wykonaną robotę , a następnie z bardzo zadowoloną i radą miną wróciłem do domu bez żadnego szwanku .

Ostatnio edytowany przez panel (2012-03-10 15:57:33)

Przyszłam do schroniska aby zarobić trochę pieniędzy a przy okazji pomóc . Gdy Kuniki oprowadziła mnie po całym schronisku powiedziała abym najpierw nakarmiła wszystkie pokemony we wschodniej stronie schroniska , opatrzyła chorego Miltanka oraz wykąpała parę Totodile . Więc od razu zabrałam się do pracy i czym prędzej poszłam w wschodnią stronę aby nakarmić pokemony zabrawszy przedtem dużo karmy , którą przywiezłam na jakimś  wózku . Rozsypałam ją do  każdej miski pokemonów , były to różne  stworki , znalazły się tu Torchik'y , Turtwig'i , Yanmy i wiele innych . Były bardzo miłe  i z chęcią jeszcze troszkę z nimi pobyłam . Gdy zjadły pobawiłam się z nimi trochę i potem dopiero poszłam dalej do Miltanka aby go opatrzeć , oczywiście także dla niego wzięłam karmy . Przywitałam się z chorym pokemonem i zmieniłam mu bandaże oraz spryskałam rany specjalnym lekarstwem . Nasypałam mu kamry do miski , która bardzo mu smakowała i z radością zajadam się nią , pogłaskałam przyjaznego Miltanka i ruszyłam dalej w stronę jeziorka z Totodilemi , wzięłam dużą miskę i gąbkę . Małe Totodile przywitały mnie radośnie i od razu ustawiły się  w kolejce do mycia . Pokolei myłam troszkę już brudne pokemony gąbką a przy tym wspaniale się bawiłam , bo reszta Totodile tańczyła i wspaniale się bawiła . Po umyciu każdego z nim dałam im trochę karmy i pożegnałam się z nimi .

Przyszłam do schroniska po raz drugi zarobić sobię trochę pieniędzy . Kuniki powiedziała mi co i jak mam zrobić , więc na sam początek musiałam wyprowadzić i nakarmić Taurosy i Ponyty , nakarmić wszytskie Beautifly i Pidove , posporzątać w stajni dla Taurosów  i pozmywać wszystkie naczynia. Zabrałam się do pracy pełna entuzjazmu i z uśmiechem na twarzy udałam się nakarmić Taurosy i Ponyty . Gdy udałam się do stajni panował tam haos , więc czym prędzej wyprowadził wszystkie pokemony na łąkę aby tam się najadły trawy , odpoczęły i zrelaksowały . Potem wróciłam do stajni i zaczęłam sprzątać . Wzięłam szczotkę i zmietłam kurz , następnie wyszorowałam koryta pokemonom , na szczęście nie było ich tak dużo . Gdy już ogarnęłam całą stajnie czas było zająć się nakarmieniem wszystkich Beautifly'i i Pidove . Udałam się więc tam gdzie znajodwały się te latające stworki i przywitałam się z nimi serdecznie , potem wziełam karmę i sprawnie ponasypywałam im do misek wystarczającą ilość aby najdły się do syty i były szczęliwe .Odeszłam do pokemonów latających i udałam się czym prędzej do kuchni gdzie moim celem było umycie wszystkich misek pokemonów . Zabrałam się od razu do pracy , napuściłam sobie wody do zlewu , wzięłam gąbkę i płyn do mycia i zaczęłam myć miski  , jedna za drugą i tak dalej , było ich dość sporo i nie szybko się z nimi uporałam , ale na szczęście pozmywałam wszystkie , na dziś skończyłam pracę w schornisku i udałam się po zapłatę .

Kiedy się dowiedziałem o możliwości pracy w schronisku udałem się na rozmowę z kierownikiem ten kazał mi przyjść na następny dzień tak też zrobiłem miałem nakarmić pokemony dostałem listę pokemonów i to co mają dostać dużo ich nie było jako pierwszy był wurmple dostał on kilka kiści i poszedłem dalej następny był shinx dostał on 2 steki,następny był wartortle on też dostał steki tak samo jak następny charmander a następnie nakarmiłem metapody i tak zakończył się mój pierwszy dzień w pracy

Praca w Schronisku - Day One
Zawsze marzyłam, by pracować jako sanitariuszka w domu opieki społecznej albo dziecka. Z biegiem czasu stałam się Trenerką, ale moje chęci pomocy innym na szczęście nie przepadły. Postanowiłam pomóc i zarobić nieco pieniędzy w schronisku dla Pokémon'ów. Przybyłam tam - na miejsce - o godzinie 12- w samo południe. Przy recepcji ujrzałam panią - już w podeszłym wieku - która najwyraźniej zarządzała i oprowadzała po budynku. Od razu - nie tracąc czasu - zabrałam się do roboty. Na początek podeszłam do pani recepcjonistki i przedstawiając się, oznajmiłam dlaczego przybyłam do schroniska. Gdy tylko starsza kobieta usłyszała o tym, iż chce jej pomóc - a trzeba było powtórzyć te słowa kilka razy, bowiem starość nie radość - natychmiast się ucieszyła. Szybko podała mi mapę obiektu i powiedziała, w czym ewentualnie mogę jej pomóc. Wpierw zaczęłam od chyba najprostszej rzeczy- nakarmienia mieszkańców. Chodzi tu oczywiście o Pokémon'y. Z zadaniem uwinęłam się raz, dwa. Po chwili wszystkie stworki miały w swych miskach świeżą i pyszną karmę. Następnie udałam się do części pielęgniarskiej- czyli odwiedziłam i zmieniłam bandaże Pidove'om i innym ciężko rannym PokéPtakom. Na koniec swojej wizyty, zostawiłam mycie i odkurzanie holu. Samo sprzątanie zajęło mi około pół godziny. Zadowolona ze swojej pracy pożegnałam się z kochaną panią Kuniki i o godz. 15 powróciłam do domu.

Ostatnio edytowany przez Emily (2012-04-21 18:45:28)

Przychodzę do centrum adopcji.
- Witam, chciałbym zarobić trochę kasy. - Powiedziałem stanowczo. Podszedłem do klatki z Chimchar'em, dając mu karmę. Następnie dałem Turtwing'owi, Piplup'owi oraz Buneary itp. im też dałem karmę wypuszczając je i bawiąc się z nimi. Następnie wykąpałem je i wpuściłem do ich klatek, potem podszedłem do szefa mówiąc:
- Nakarmiłem, wykąpałem i pobawiłem się z Pokemonami, co mam teraz zrobić? - Zapytałem się Szefa.
- Możesz poszukać im trenerów lub porozwieszać w całym mieście plakaty. - Powiedział mój szef.
Poszedłem biorąc plakaty i wychodząc z centrum adopcji. Następnie zacząłem rozwieszać i mówić przechodniom o tych biednych pokemonach. Wszyscy przechodnie wzruszali się tymi mini historyjkami, i od razu biegli adoptować pokemony. Po godzinie wszystkie pokemony (było ich sto dwadzieścia) zostały zaadoptowane.
- Dziękuję i do zobaczenia jutro. - Powiedziałem.
- Miłego dnia i powodzenia.- Powiedział szef schroniska.

Pewnego razu, czyli po prostu dzisiaj, przyszedłem do schroniska i od razu zauważyłem pewną kobietę . Podszedłem do niej i zapytałem czy to ona jest sprzedawczynią . Powiedziała że nią jest i zapytała o co chodzi, a ja odpowiedziałem iż chciałbym tu zapracować . Pani powiedziała że na dobry początek powinienem dać coś do jedzenia pokemonom w adopcji . Dałem kilka bananów Mankey'owi, kilka muffin Rhydon'owi, karmę Ariados'owi, muffiny Heracross'owi, karmę Lotad'owi, muffikę Grumpig'owi i różne pożywienie dla wielu typów pokemonów, gdyż schronisko przygarnęło wiele pokemonów . Następnie musiałem podzielić pokemony na typy np. Grumpig i Alakazam psychiczne. Później ustalić cenę dla każdego z pokemonów przez myślenie jaką który ma wartość, a to akurat było bardzo trudne ponieważ według mnie każdy pokemon jest wyjątkowy i ma coś wyjątkowego . To długo trwało, ale w końcu skończyłem i już czekało na mnie kolejne i dość trudne zadanie którym było sprzedawanie pokemonów . Sprzedawałem długi czas i wiele pokemonów zdobyło nowy dom, a między innymi : Weedle, Pansear, Luxio, Beautyfly, Dustox oraz Shukle . Na sam koniec musiałem posprzątać całe schronisko . Sprzątałem, sprzątałem, sprzątałem, sprzątałem i sprzątałem i na reszcie wysprzątałem . Po ciężkim dniu harówki odebrałem swoje wynagrodzenie w postaci pieniążków no i zamiast siedzieć w schronisku tak jak trzeba, wróciłem do domu .

75zł

Młody mężczyzna postanowił pomóc Schronisku w utrzymaniu porządku w jego granicach. Znalazł ogłoszenie w gazecie i stwierdził, że nada się idealnie. Wyruszył do schroniska na pieszo. W pół godziny dotarł. Tam jeden koleś dał mu w rękę mopa i kazał myć podłogi. Nie podobało mu się to, ale cóż miał zrobić? Mył tak i mył, umilając sobie to słuchaniem piosenek z MP3. Wkrótce nie miał już co czyścić, więc ten sam koleś kazał mu się zająć małymi Piplupami, które dopiero co przyszły do schroniska. Spodobało mu się to, choć nie znosił pokemonów wodnych. Te maluchy wprost do niego lgnęły! Nawet się nie spostrzegł, gdy wybiła godzina ich rozstania. Chłopak pożegnał się, odebrał pieniądze i obiecał sobie, że jeszcze tu wróci...

Czternastoletnia dziewczyna nieśmiale stanęła w drzwiach.
-D-Dzień dobry...
Powitała ją wysoka, ładna blondynka. Chciała zaproponować jej adopcję, jednak gdy dowiedziała się, że Kokoro chce pomoc, uśmiechnęła się.
-U nas niestety nie zarobisz zbyt dużo, nie więcej niż 75 złotych.
-Nie przeszkadza mi to. Co mogę tu zrobić?
-Hmmm... może zaczniesz od nakarmienia pokemonów?
Dziewczyna kiwnęła głową. Wzięła od pracownicy schroniska karmę i zaczęła po kolei karmić pokemony. Po jakimś czasie wróciła do recepcji.
-Co jeszcze mogłabym zrobić? - zapytała
-Hmmm... przydałoby się wyczyścić klatki. Mogłabyś też nie wiem, umyć podłogę?
Kokoro wróciła do klatek. Czyściła wszystkie jak najdokładniej, żeby aż błyszczały. To samo zrobiła z podłogą. Gdy skończyła, znowu podeszła do młodej kobiety.
-Skończyłam.
-Jej, tak szybko? Dzięki wielkie że zechciałaś nam pomóc.
Kokoro kiwnęła głową, wyszła. Wracając do domu usłyszała ciche piski. Odwróciła głowę i podeszła bliżej. Zobaczyła tam zamknnięty karton. Otworzyła go i zajrzała do środka. Było tam pięć małych Eevee. Wzięła je razem z kartonem znowu do schroniska. Ta sama kobieta spojrzała na nią zaskoczona.
-Gdzie je znalazłaś?
-Niedaleko schroniska.
-Biedne Eevee... chodź, zajmiemy się nimi.
Zaniosły karton. Owinęły Eevee w kocyki, nakarmiły je, napoiły i przygotowały odpowiednio klatki. Nie zauważyła że minęły już prawie dwie godziny. Westchnęła, pogłaskała swoich nowych "podopiecznych" na pożegnanie i wyszła ze schroniska.
Nadal się rozglądała, nie zauważyła jednak niczego ciekawego.