http://www.pokemon-crystal.aaf.pl

Stanęłam przed budynkiem nad którym widniał napis  „ Przychodnia ‘’ . Wzięłam głęboki oddech i powolnym ruchem otworzyłam drzwi. Tuż po wejściu Siostra Joy rzuciła mi dość przyjazne spojrzenie. Gdy zbliżyłam się do jej biurka powiedziała :
- Cieszę się, że jesteś. Już myślałam, że praca w przychodni Cię przerazi, i nie będę miała okazji Cię poznać..
- Nie ma takiej możliwości! – odparłam tym razem o wiele pewniejszym głosem – To czym mam się zająć?
- Jako, że jesteś początkująca na razie poukładasz papiery w moim biurze, a potem trochę posprzątasz..Od dawna nie miałam tutaj sprzątaczki, więc będziesz miała co robić!
Nie ma to jak praca ze stosem papierów i tonami kurzu.. – pomyślałam lekko zirytowana. Dość obojętnym krokiem dotarłam do ogromnych drzwi, ze złotym napisem „ Siostra Joy” – to było to, czego szukałam. Delikatnie uchyliłam drzwi. Kiedy weszłam do środka ujrzałam ogromne biurko, zasypane przeróżnymi papierami, które czekały, aby je poukładać. Reszcie pokoju nie przyglądałam się, gdyż owa sterta przeraziła mnie, a wiedziałam, że nie dostanę wypłaty, jeśli tego nie uporządkuję. Żeby nie tracić więcej czasu podeszłam do biurka i ospałym ruchem zaczęłam każdy papier pojedynczo zdejmować, następnie sprawdzałam, co jest na nich napisane. Samo przeczytanie tej sterty papierów wydało mi się wiecznością, a co dopiero posegregowanie ich. Po około półtorej godziny ciągłego układania postanowiłam zrobić sobie krótką przerwę. Na szczęście Siostra Joy miała termos z kawą w biurze, więc pozwoliłam sobie trochę nalać. Po wypiciu kawy od razu miałam siłę na dalsze segregowanie papierów. Najgorsze jednak było to, że owa sterta w cale nie zdawała się zmniejszać. A mimo wszystko nie ugięta tym faktem w dalszym ciągu zawzięcie segregowałam je, czytałam z zaciekawieniem – niektóre naprawdę kryły różne tajemnice oraz niewyjaśnione zagadki, które Siostra Joy ma za zadanie rozwikłać..różnorakie badania pokemon, i leki, które należy sprowadzić. Po kolejnej godzinie odetchnęłam z ulgą widząc, że zostało mi już naprawdę niewiele do sprawdzenia. Niestety byłam już bardzo zmęczona, więc zaprosiłam Chimiego do pomocy. We dwójkę poszło nam o wiele szybciej i sprawniej. Po ukończeniu tego zadania udałam się do woźnego po mopa. Ten okazał się bardzo miły i pomocny. Pożyczył mi plan przychodni co znacznie ułatwiło mi wykonanie pracy. Jednak postanowiłam iść po kolei – zaczęłam od mycia podłogi. Złapałam za mopa i ile sił w rękach zaczęłam nim szorować całą powierzchnię podłogi w holu. Po kilku godzinach męczenia się z ową pracą i otarciu potu z czoła moim oczom ukazało się moje własne odbicie w podłodze. No i o to chodziło! – pomyślałam zadowolona z siebie. Następnie przeszłam do biura Siostry Joy, wiedziałam, że u niej wszystko musi błyszczeć. Dlatego aby nie tracić więcej czasu na zbędne rzeczy namoczyła mopa i zaczęłam ponownie szorować ile sił w rękach. I tym razem zaczęłam od mycia podłogi. Na szczęście u niej w biurze nie było takiego brudu ani kurzu więc mycie podłogi poszło mi dwa razy szybciej, niż mycie tej na holu. Potem podeszłam do jej biurka i całe, włącznie z krawędziami i krzesłem wyszorowałam. Później postanowiłam przenieść wcześniej segregowane papiery do szafek, które stały po drugiej stronie pokoju. Ta czynność strasznie mnie wyczerpała, ale jakoś sobie poradziłam. Na końcu do wyczyszczenia w biurze Jenny zostały szafki – z nimi nie miałam większego problemu, było to męczące, ale uporałam się z tym. Po umyciu ich wyszłam delikatnie zamykając drzwi. Popatrzyłam chwilę na nie, i stwierdziłam, że i je można by przetrzeć. Złapałam więc za szmatkę i czym prędzej przetarłam je. Później z mopem i pozostałym sprzętem przeszłam do recepcji – to była ostatnia rzecz, którą musiałam umyć. Najwyraźniej Jenny poszła coś zjeść i odpocząć, bo nie było jej tam. Ten widok sprawił, że poczułam się luźniej – głupio byłoby sprzątać w jej towarzystwie..Nie zwlekając wyciągnęłam mopa i umyłam całą podłogę dookoła. Potem złapałam za szmatkę i porządnie wyszorowałam biurko w recepcji, krzeszło oraz szafki. Podlałam kwiaty, które zdobiły sam szczyt szafek, a potem wróciłam się do woźnego po specjalny płyn do mycia ekranu, i umyłam ekran w komputerze. Najwyraźniej Jenny nigdy wcześniej nie pomyślała o umyciu ekranu, bo kurz sypał się dosłownie ciągle. Kiedy jednak i to zadanie skończyłam odniosłam cały sprzęt do woźnego, podziękowałam i wróciłam do Joy. Powiedziałam jej, że wszystko zrobiłam. Ona zaś popatrzyła na mnie ze zdumieniem, że w tak szybkim czasie się z tym uporałam, wręczyła mi wynagrodzenie i poszła sprawdzić jak jej biuro teraz wygląda. Ja z uśmiechem podziękowałam jej, i wyszłam z budynku.

Weszłam do budynku przychodzi i zapytałam Eve.-Czy znajdzie się jakaś praca dla mnie?Bardzo potrzebuję pieniędzy więc mogę zacząć pracować?-powiedziała a Eva odparła na to.-Oczywiście akurat potrzebny nam jest ktoś na teraz.-a potem dziewczyna zapytała.-Co mam teraz robić?-Eva odparła.-Proszę zacznij od przyjęcia pacjentów.-Dobrze!.-powiedziała i od razu poszła aby przyjąć pacjentów.Robiła to aż zabrakło klientów.Wtedy podeszła do Evy.-Co teraz?-Eva-Hmm możesz posprzątać 2 piętro!-Weda przyjęła i zaraz poszła sprzątać.Robiła to bardzo dokładnie.Pod najmniejsza rzeczą posprzątała,opróżniła kosze,umyła okna i podłogę.Wytarła z kurzu ławki i parapety.A gdy skończyła Eva powiedziała.-Widać że jesteś solidną osobą.Więc teraz proszę abyś poszła do pomieszczenia z chorymi pokemona i tam pomogła.-Wtedy Weda poszła do pokoju z chorymi pokemonami.Weszła i chwilę patrzyła się na przeróżne pokemony aż nagle ogarnęła się i zaczęła zajmować się pokemonami.Potem posprzątała to pomieszczenie aby pokemony dobrze się czuły.Wyszła i zapytała Eve.-Czy jeszcze coś mogę zrobić?Bo narazie nie wiem co.-wtedy Eva odparła.-Jeśli chcesz to przed budynkiem możesz pozamiatać,opróżnić kosze na śmieci,wymyć okna i jak możesz to resztę piętr posprzątaj.-wtedy Weda powiedziała.-Oczywiście, już się robi!Zabieram się do pracy!-powiedziała i na początku zaczęła sprzątać inne piętra oraz windę.Robiła to tak jak na drugim piętrze.Kiedy skończyła była wykończona ale jednak chciała pieniądze i się nie poddawała.Wyszła na zewnątrz.-No dobrze trzeba tu posprzątać.-Na początku wzięła grabie i pozamiatała liście z drzew.Kiedy skończyła chwilkę usiadła na ławce ale zaraz się podniosła.-Dobra teraz ławki.-Wzięła szmatkę i wytarła wszystkie ławki.Na szczęście nie było ich dużo.Potem opróżniła kosze.To szybko zrobiła.Później zaczęła zamiatać całą kostkę dookoła budynku.Kiedy skończyła usiadła na pięć minut na ławce.Potem weszła do budynku i powiedziała do Evy.-Czy to już wszystko?-a Eva odparła.-Dobrze się spisałaś ale jak możesz posprzątaj mój gabinet.-wtedy Weda poszła do gabinetu.Cały był zaśmiecony na początku nie mogła się sama odnaleźć ale po czasie wszystko poszło jak z płatka.Zaczęła sprzątać.Kiedy skończyła poszła do Evy a ona powiedziała jej.-Jak dobrze że jesteś!Do na tyle, oto twoja nagroda.-dziewczyna wzięła pieniądze z uśmiechem na twarzy i ruszyła przed siebie gdzie ją nogi poniosą.

Podchodzę do wielkiego budynku. Na samym szczycie widniał napis "Przychodnia". Zestresowany poszedłem szukać Eve, aby zapytać ją o pracę. - Witam Eve, jeśli mogę tak do pani mówić. Chciałbym zapytać o pracę w tej przychodni. Czy zgadza się pani . Eve pokręciła głową na tak i mogłem zacząć.  Dręczyło mnie pytanie: "Od czego zacząć?!". Usiadłem i zacząłem myśleć od czego tu zacząć. - Pan Ares proszony do gabinetu Eve - odezwał się jakiś głos.Było to radio zawieszony na ścianie. Szybko pobiegłem do jej gabinetu, najpierw trochę błądząc, ponieważ budynek był wielki. Gdy doszedłem do gabinetu, fotel się odwrócił a na nim siedziała Eve. - Ares, zapomniałam ci powiedzieć byś najpierw posprzątał klatki po pokemonach, bo zaraz mają przynieść nowe a my nie będziemy mieli gdzie ich ugościć.. Od razu pobiegłem do klatek. Było ich bardzo dużo, lecz nie wszytskie brudne. Znalazłem te brudno i okazało się, że było ich tylko 6. Szybko sobie z nimi poradziłem, lecz te pokemony które były w klatkach już wróciły do właścicieli. To znaczyło, że mam jeszcze 146 klatek do wyczyszczenia @.@ Z tym sobie szybko nie poradzę. Zacząłem czyszczenie. 1...2...47...68...82... 99... 124...140 i nareszcie 146! Zanim to skączyłem czyścić to minęły prawie 4 godziny. Była już 18:48 i musiałem wracać do domu. Świetnie się bawiłem, lecz to co dobre szybko się kończy.

Yuki 200 (dodaj sobie bo jestem zajęta) Szark 250 (tez mu dodaj xD)

1 Dzień Pracy Breeze'ego w Przychodni

Tegoż pięknego, środowego dnia, ruszyłem do przychodni. Wszedłem do szatni, przebrałem się i zobaczyłem kartkę przyklejoną na mojej szafce. Oderwałem ją i zacząłem czytać

Te, ty.. Jak ty tam.. Masz zrobić to:
1. Odebrać poki od trenerów do wyleczenia.
2. Uporządkować leki.
3. Porozmawiać z załamanym trenerem tam po twojej prawej.

Spojrzałem w prawo. Siedział tam trener. Płakał. Ale ja robię wszystko po kolei. Podszedłem do stanowiska.
- Dzień dobry! Czy może pan zabrać nasze pokemony? - mówili ludzie, którzy je przynosili.
- Tak, proszę mi je dać. - odpowiadałem.
Po skończonym zadaniu poszedłem uporządkować leki. Były porozrzucane wszędzie. Ehh, zawsze mnie muszą wykorzystać. Uporządkowałem je według alfabetu. Kolejny punkt. Porozmawiać z trenerem. Spokojnie podszedłem do chłopaka
- Hej! Jestem tutaj, aby Ci pomóc. Co się stało? - zapytałem.
5 minut ciszy
- No.. No.. No uciekł mi mój Golbat. - odpowiedział przez łzy.
- A przypadkiem nie zostawiłeś go u mnie? Bo widziałem jakiegoś
Chłopak podniósł się i wrócił z Golbatem. Ja poszedłem do szatni i przebrałem się. Wyszedłem i pobiegłem do domu.

Ostatnio edytowany przez Breeze (2012-01-11 20:28:10)

2 Raz..
Dziś rozplanowałem to wszystko i tak ruszyłem pracować. Na początku przywitałem się z siostrą Joe i z pokemonami. Większość z moich znajomych znalazłem szybko  i siostra Joe dała mi co dziś robić. Było to na tej kartce:

1-Umyć okna
2-Umyć schody
3-Umyć windę
4-Zetrzeć błoto ze ścian
5-Przemalować ściany po ataku dzikiego pokemona.
6-Uporządkować leki
7-Rozdać je
8-Obchud na salach
9-Srzątanie sal
10-Zmiana pościeli.

Zabrałem się do mycia schodów, tak jak wcześniej ruszyłem z mopem i po schodach. Szur, Szur, Szur i koniec! Piętra zrobione i to jest najważniejsze. Teraz winda, wiedząc że tam będzie więcej roboty bo ludzie zwykle jeżdżą windą. W windzie było mnóstwo błota, tak więc przeszedłem mopem na mokro. Lewa, prawa, góra, dół i udaje się. W końcu z chodzi, oby było tylko dobrze z tym. Starłem błoto i jednak wziąłem też trochę farby do windy. Zamalowałem napisy nie cenzuralne i dlatego było tu brzydko. Szybko na ścianach windy kolor powoli się pojawiał, wcześniej szara winda z napisami. Teraz już winda czysta i w paski o różnych kolorach. Oj, bardzo się przy tym napracowałem i dlatego ruszyłem na pkt.4. Błota było na pierwszym piętrze dość dużo, w nocy uciekł Muk strzelając błotem i dlatego są te ślady. Byłem bardzo wesoły że mogę coś zrobić jeszcze i tak mokra szmata, specyfik do tego błota i drabina. Dałem na nią krok, drugi, trzeci, czwarty, piąty i szósty. Mogłem już ścierać i to zrobiłem. Trzymałem szmatę dość wysoko i omal nie spadłem. Psiknąłem specyfikiem i Góra-dół, potem w prawo trochę i znów to samo. W prawo i to samo, to samo, to samo i w końcu koniec. Oj, teraz poczekać aż wyschnie. Więc ruszyłem uporządkować leki. Każde Alfabetycznie, a potem przy okazji pokedexowo karty pokemonów. W końcu byłem ciekawy co się stanie z tymi pokemonami, lecz dalej praca i praca. Leki rozdałem od 1,3,6,9,12,19,29,36,42,50,79,131 i koniec w ostatniej sali na 140. Bardzo dobrze mi to idzie i przy obchodzie po salach rozpoznałem wszystkie pokemony. Były tam też w ostatniej sali: i też jeden z nich to . Teraz posprzątałem, tu okruchy, błoto, śmieci z jedzenia oraz mn. kawałki ubrań. Ruszyłem po pościele, było to trudne i dlatego iż większość pokemonów spało. Dlatego prawie nie miałem wielkiego opóźnienia. Teraz czas na pracę z malowaniem i ruszyłem do domu.

Ostatnio edytowany przez Szark (2012-01-12 16:02:44)

3 Dzień Breeze'ego w Przychodni!

Dzisiaj słoneczny dzień. Przychodzę do pracy, rozluźniony po kąpieli i ogarnięciu ciuchów. Wszedłem do szatni, zdjąłem koszulkę i zobaczyłem moje umięśnienie. Po chwili popisu przed lustrem dokończyłem przebieranie się i znowu ta sama kartka. Kurde! Ona mnie prześladuje!

Jesteś moim ulubieńcem! Zadania do wykonania:
1. Sprzątnąć papiery.
2. Umyć okna.
3. Umyć podłogę.
4. Naprawić napis "Przychodnia"
5. Dowieść leki z naszej apteki

Dobre zajęcia, potrenuję trochę. Okej: Papiery. Gdy otworzyłem składzik, upadłem pod wpływem papierów. Było ich miliony! A nawet tuziny. Poprzeglądałem co potrzebne a co nie i zrobiło się czysto. Wziąłem płyn do okien, szczotkę i zacząłem myć. Po 5 minutach błyszczało jak nie wiem co. Odłożyłem szczotkę i płyn na miejsce i złapałem się za mopa i kubeł z ciepłą wodą. Szuru buru! Czysto i lśni. Odłożyłem mop i kubeł i złapałem się za śrubokręt, cęgi i drabinkę i zacząłem naprawiać szyld. Po 30 minutach skończyłem. Chwytałem się za wózek z lekami a tu co? A tu kółka się wykręciły. Cóż, pech. Naprawiłem kółka szybko i dowiozłem leki. Wróciłem do szatni i się przebrałem.

Ostatnio edytowany przez Breeze (2012-01-12 20:31:17)

3 raz..
Dziś posegregowałem papiery i wszystko co trzeba było w recepcji. Od A do Z było wiele kłopotów, każdy pokemon miał numerek. Nawet Ralts są ponumerowane w zależności od wieku który jest zawsze gdzie indziej. Ale jak trzeba to trzeba, ruszyłem pracować i tak zarabiam na moją Snivy. Ona bardzo potrzebuję TM's i ja też muszę jeszcze trochę zarabiać. Teraz mop w dłoń i szerujemy piętra, lewa-prawa-góra-dół i tak w nieskończoność. Teraz czas na ostatnie zadanie-Tabletki. Z tym jest bardzoooo trudno. Zrobiłem to szybko, bo chciałem iść do domu i dlatego robiłem też przy tym zmianę pościeli. Teraz czas na najgorsze. Pomalować wszystko w przychodni. Musiałem malować przychodnię od góry do dołu(korytarze). Szybkim krokiem z pędzlem ruszyłem w pracę i teraz jednak skończyłem pracę oddając kilka pokemonów trenerom. Z wypłatą wracam do domu i liczę banknoty.

Za 1: 200 zł
Za 2: 180 zł, Nyhahha .

Naparłam na drzwi przychodni i... Nic. Ani drgnęły. Pchałam dalej.
-Czemu one nie chcą się otworzyć?!- Warknęłam z irytacją. Wtedy usłyszałam chrząkanie zza moich pleców. Obróciłam się i ujrzałam starszego mężczyznę, wyglądał jakby powstrzymywał śmiech. Co go tak śmieszy? Rozglądnęłam się po okolicy, ale nie widziałam nic zabawnego. Wtedy zrozumiałam, że nabija się ze mnie.
-Skoro pan taki strongmen to może sam niech pan spróbuje otworzyć te drzwi?- Warknęłam odsuwając się by dać mu przejść. Byłam pewna, że przychodnia jest po prostu zamknięta. Może jakiś błąd wydruku w ogłoszeniu o pracę... Mężczyzna nic nie mówiąc uśmiechnął się tylko wesoło i... POCIĄGNĄŁ za klamkę. Drzwi otworzyły się bez większych przeszkód. Przytrzymał mi je uprzejmie.
-Dziękuje...- Powiedziałam cicho czując, że zalewa mnie rumieniec. Dopiero gdy wchodziłam zauważyłam karteczkę Ciągnąć zawieszoną na drzwiach. Zrobiłam wielkiego Face Palma. Podeszłam do lady z nadzieją, że nikt więcej nie zauważył mojej kompromitacji. W poczekalni były całe tłumy, a do lady pchała się grupka ludzi próbujących siebie nawzajem przekrzyczeć. Zrezygnowałam więc ze zgłoszenia chęci pracy w recepcji. Postanowiłam się skierować prosto do Siostry Joy. W przychodni kręciło się też sporo Chansey i Blissey, wszystkie miały nosze, a na nich chore Pokemony. Wyglądało na to, że prawie wszystkie stworki są zatrute. Poszłam więc za nimi, doprowadziły mnie do sali w której operowała Siostra Joy. Nieśmiało zapukałam w drzwi.
-Chwilka!- Usłyszałam kobiecy głos. Przytaknęłam tylko głową i oparłam się o ścianę znajdującą się w pobliżu. Po paru minutach nad drzwiami zapaliło się zielone światło co oznaczało, że zabieg skończony. Drzwi otworzyły się, a ze środka wyszła różowo-włosa kobieta.
-Ooo, dzień dobry! Ty tutaj zapewne w sprawie pracy?- Spytała sympatycznym tonem.
-Tak... Nie dziwię się, że szukaliście pracowników. Macie strasznie dużo klientów. Co się stało tym wszystkim Pokemonom? Wyglądają na zatrute...- Powiedziałam tonem z nutką współczucia.
-Tak, miasto zaatakowały trujące Pokemony. Rozpyliły gazy na wielkim obszarze... Ludzie się z tego wylizali, są widocznie odporni na tą truciznę. Chwile pochorowali i koniec. Niestety Pokemony mają z tym związanych więcej komplikacji... Trucizna sama im nie przechodzi. Wszystkich musimy leczyć pojedynczo. Jakoś sobie radzimy, zwołałam moje siostry z innych miast. Ale potrzebujemy teraz pomocy do tych mniej ważnych zajęć na których same nie mamy czasu.- Powiedziała opanowanym tonem. Przytaknęłam ze zrozumieniem.
-Czemu te Pokemony zaatakowały? Czy nadal kręcą się w okolicy?- Zarzucałam kobietę pytaniami.
-Nie, podobno nasłał je jakiś mężczyzna. Chciał się zemścić, oskarżał naszego aktualnego burmistrza o oszustwo w wyborach. Chyba sam też kandydował... Ale ja nie interesuję się polityką więc nie wiem dokładnie. W każdym razie pojmała go i jego Pokemony policja. Jesteśmy już bezpieczni.- Wytłumaczyła mi siostra po czym podeszła do wieszaka i podała mi lekarski fartuch.
-Chyba twój rozmiar.- Stwierdziła z uśmiechem. Spojrzałam na metkę i przytaknęłam. Szybko założyłam na siebie lekarski strój.
-To co mam robić?- Zapytałam. Siostra zamyśliła się chwilę chyba zastanawiając się które zadanie dać mi pierwsze.
-Mam dla ciebie dużo roboty. Ale za odpowiednią pensje, więc nic się nie martw. Najpierw posprzątaj sale 116 i 120. Straszny tam bajzel, Pokemony nie chciały z nami współpracować podczas leczenia. Później przygotuj z odpowiednich berry mikstury które pomogą leczyć Pokemony. W kuchni znajdziesz wszystko co ci będzie potrzebne, także przepisy. Następnie uzupełnij braki Antidote w salach. Znajdziesz ich pełno w magazynku, świeżo zapakowane paczki. Z wiadomych powodów zamówiliśmy całe zapasy. Gdy to wszystko zrobisz będziesz mogła pójść do domu. Powodzenia

No więc zaczęłam moją robotę od sprzątania. Nie ma to jak dobra fucha... Ale pieniądz to pieniądz. Faktycznie leczone Pokemony musiały nieźle narozrabiać... Było pełno przewróconych mebli, a po szkle na podłodze można było wywnioskować, że zdarzało im się też coś stłuc. Szybko jednak doprowadziłam sale do porządku. Zaszyłam dziury w firankach i zawiesiłam je z powrotem, postawiłam wszystkie przewrócone przedmioty, wymieniłam pościel na czystą, zmiotłam szkło, wyczyściłam podłogę i okna oraz starłam kurze. Po tym wszystkim sale były jak nowe. Odhaczyłam więc jedno zadanie na mojej liście i wzięłam się za drugie. Nigdy nie byłam dobrą kucharką, ale warto było spróbować... Po długich poszukiwaniach kuchni weszłam do małego, ale za to ładnie urządzonego pomieszczenia. Szybko wzięłam się za czytanie przepisu.

Przepis na mieszankę leczącą otrucie:

Będą ci potrzebne:
* 2x Oran Berry
* 5x Pecha Berry
* 2x Lum Berry
* 5x Drash
* Nóż/Obieracz
* Pojemna Miska
* Mikser

Najpierw obierz [...]

Krok po kroku zaczęłam przygotowywać mieszankę. Najpierw odcięłam liście owoców i obrałam niektóre z nich, te z twardszą skórką. Później wszystkie pokroiłam na mniejsze kawałki. Całość wrzuciłam do miksera i zmieniłam w fajną, barwną ciapkę. Po przelaniu tego do miski dokładnie zmieszałam i gotowe wręczyłam Siostrze Joy.
-Nieźle, wygląda super! Jeśli znajdziesz chwilę czasu, możesz tym nakarmić Pokemony z sal od 100 do 130? Byłabym ci bardzo wdzięczna. Po dużej łyżce dla Pokemona.- Poprosiła z uśmiechem. Zgodziłam się. Super, więcej roboty... Zaczęłam chodzić od sali do sali i rozdawać paćkę różnym Pokemonom. Spotkałam podczas tego zajęcia na prawdę dużo ciekawych gatunków. Wyglądało na to, że im smakowało mimo tego, że niektóre do jedzenia musiałam zmuszać siłą... Po zaliczeniu ostatniej sali przeszłam do również ostatniego zadania. Po odnalezieniu magazynku zaczęłam wyposażać sale w zapasy Antidote które na pewno im się przydadzą. Trochę to trwało, ale wykonałam już wszystkie zadania. Zgłosiłam się więc do Siostry Joy, a ta oceniając moją robotę na bardzo dobrą wypuściła mnie do domu.